Sametius yazdığını okuyunca aklımda şunlar canlandı: sisler içinde bir ağaç iki tane kız çocuğu ki bunlar doğuştan birbirine yapışıklar ailesi onları benimsememiş ve terkedip gitmişler. O yapışık ikizler sisler içinde kalan eski evlerinin önündeki çınar ağacında anne ve babasının mezarına bakarak sallanıyorlar. İpleri kurumuş nerdeyse kopmak üzere ama o çocuklar orada yıllardır hiç durmadan sallanıyorlar ve hiç büyümüyorlar çünkü onlar ölü, annesi öldürmüşşşş. Çocukların üzerinde kirlenmiş elbiseleri, kırmızı rugan ayakkabıları var tıpkı bir çocuk gibi ama onlar hiç çocuk olamamışlar çünkü çocukken ölmüşlerrrr