GÜLSÜN

Bana Gözyaşı Borcun Var Adam genç kadına seslendi: - bana gözyaşı borcun var! Genç kadın sordu: - nasıl öderim? Adam gözlerini kırptı; - haydi gülümse! Gülümsedi genç kadın. Adam, cebinden mendilini çıkarıp, borcunu sildi. Ve mendilini özenle katlayıp, yine kalbinin üzerindeki iç cebine koydu.Bir demet mor sümbül vardı kadının elinde.İkisi de bahar kokuyordu...Biri ilkbahar, diğeri güz.Adam, seslendi yine; - bana mutluluk borcun var!Genç kadın, biraz mahcup, biraz şaşkın sordu: -nasıl ödeyebilirim? Heyecanlandı adam - haydi yat dizlerime!Genç kadın bir kedi uysallığında, yattı dizlerine usulca.Adam, şefkatle saçlarını taramaya başladı kadının.Saçları, güneşe ve yağmurlara hasret hiç yaşanmamış baharlara benziyordu. Çaresizliğini ördü sıra sıra. Sonra saçının her teline, mutluluğun çığlıklarını bağladı adam.Yetmedi, gizli düğüm attı... Ağladı. Hava kararmak üzereydi. Dışarıda yağmur yağıyordu delice.Adam, sürekli borç defterlerini kurcalıyordu. Genç kadının gözlerinin içine baktı; - bana yürek borcun var!Borcunun farkındaydı sanki genç kadın, şaşırmadı. — bu borcumu nasıl ödeyebilirim? Adam kollarını uzattı - haydi tut ellerimi!Sümbül kokusu sinmiş ellerini uzattı genç kadın. Elleri öyle sıcaktı ki, eriyiverdi bütün borcu avuçlarının içinde.Genç kadın gitmek üzereydi. Adam son kez seslendi; - bana can borcun var!Kadın irkildi; - can mı? Sigarasından derin bir nefes çekti adam; - evet... Can borcun var. Sensizlik öldürüyor beni!Hoşuna gitti sözler kadının - peki bu borcumu nasıl tahsil etmeyi düşünüyorsun? Adam, biraz daha yaklaştı; - yum gözlerini!Hiç tereddüt etmeden yumdu gözlerini.Adam da yumdu gözlerini, masumca bir öpücük kondurduKadının titreyen dudaklarına. — bu ne şimdi yaptığın? Diyerek çattı kaslarını kadın...Adam, pişmanlıkla, memnunluk arasında gidip geldi. Kekeledi; - hayat öpücüğüydü!Kısa bir sessizliğin ardından bu kez kadın öptü adamı...Adam, şaşırdı; - ya senin bu yaptığın neydi? Genç kadın kapıya yöneldi;- veda öpücüğü!Kalan borçlarına karşılık, yürek dolusu çaresizlikVe bir de mor sümbüllerini masanın üzerine rehin bırakıp gitti genç kadın. Adam koştu peşinden sümbülleri geri verdi kadına. — ne olur iyi bak umut çiçeklerime, solmasınlar...Genç kadın sümbülleri aldı: - merak etme, gün aşırı sularım çiçeklerini!Adam sevindi: - güneşe, suya gerek yok. Gülümse yeter! Kadın gözden kaybolurken haykırdı adam, - umutlarımı kefil yaptım. Unutma, bana aşk borçlusun!Haykırışı yağmura karıştı.Kadın, yağmuru hissetmeyen kalabalığa...

+1

hosgeldin

GÜLLERİM SOLDU Bu akşam hayallere veda ettim Sen giderken... Sonunda olan oldu ve kırdık birbirimizi Ne kadar güzel günler yaşadık oysa Ama kıymetini bilemedik Aşkımız bitti olan oldu Sen gittin güllerim soldu Ne desem gideni geri getirmez bilirim Şimdi bana sadece gözyaşlarım teselli verir Öyle ansızın olduki kocaman bir boşluğum sanki Aşk dedikleri şey acıdan ibaret denekki Seninle mutlu günlerimde oldu Ama şimdi yoksun güllerim soldu

VAH BENİM GENÇLİĞİM Koca bir ömrü harcamışım bir vefasız için Vah benim gençliğim vah benim sevdam Sonunu bile bile ateşlere atmışım kendimi Vah benim gençliğim vah benim sevdam Gözyaşları hiç eksilmedi gözlerimden Ne gün yüzü gördüm ne mutlu oldum Bir vefasız yar için hayatımdan soğudum Vah benim gençliğim vah benim sevdam Hep bir umut taşıdım geri dönecek diye Gözlerim yollarda ağladım saatlerce Bir gün geri gelecek diye hayaller kurdum Vah benim gençliğim vah benim sevdam

yüzmek

arkadasim taha

ben oyunamiyom canim ok getir yapaim erbay sen iste canim ustam ( ne corbasi sakin iskenbeg deme

yapimadim sen tavirlisin öyle sandign canik (TAG und kuss ist okay alless erik alayim sana istiyonmu ? cilekim bu !

bilemiyom was ne istersen yapaim

arkadasim Aynur

yanarak ölcekmsim

hosgeldin

yok emine

cok seker bunlar bendede var 4 tane ayni gercek gibiler eline saglik

arkadasim ( hosgeldin ilbey abi türkan

yillardir görmedigim amcamin oglu yani yusuf tanimiyorum bile ondan varda yok gibi dedim murat

yok varda yok gibi : sevgi

tutmadi tv izliyorsun su an