MINEU

çankaya...

hava kirliliği...

az sonra bi mail atacağım...

metal...

kimya...

kardeşime başarılarının devamını dileyeceğim...

tuz...

sevecen...

bayılıyorum bu gruba....

hoşgeldin...

Arkadaşım belli ki yaşadıklarından dolayı kalbin çok acımış, canın çok yanmış... Ama herşeye rağmen, bak tekrar ediyorum herşeye rağmen yinede ondan nefret etme... Belki kendince haklı sebeplerin var ama yinede o senin annen... İnsanlar birbirlerini sevmek zorunda değildir, ama saygı göstermek bir zorunluluktur bence... Bu kişi insanın annesi bile olsa ben böyle düşünüyorum... Ona saygı göster, olur mu?

mara bulge,bu yazdıklarımın iyi niyetle yazıldığı çok doğru tabi ki... Hiç kimsenin yüreğini yaralamak gibi bir düşüncem olamaz... Benim istediğim annelerimizin ve babalarımızın bizim için ne kadar değerli olduklarını biraz olsun hatırlatabilmekti...Bunu yaparkende annesi ve babası hayatta olmayan arkadaşlarımızın olduğunu unutmadım. Ben, annesi ve babası vefat etmiş arkadaşlarımızında yazacakları çok şey olduğunu düşünüyorum...

Sevgili Arman, ben teşekkür ederim sana... Ayrıca annene Allah'tan acil şifalar dilerim, umudunuzu yitirmeyin hiç bir zaman... Allah sana sabır ve güç versin... İnan çok üzüldüm, ama kadere inanıyorsan bunun bir kader olduğunu unutmamalısın... alnımıza ne yazıldıysa onu görmek zorundayız... Annenin ellerinden öpüyorum... Bütün annelerin binlerce, milyonlarca kez ellerinden öpüyorum. Allah onları bizden ayırmasın. Babalarımızıda tabi ki... ONLAR BİZİM HAZİNELERİMİZ...

Santo haklısın aslında... Ama herkesin annesiyle ilgili yazıcak bişeyleri vardır diye düşünmüştüm... Bu arada yazdığın için teşekkürler... Umarım en yakın zamanda annenle bir araya gelirsiniz...

Bence en güzeli at gitsin, at gitsin, eskimişse at gitsin

hoşgeldin arkadaşım aramıza...

Galiba hiç kimsenin annesine yazmak istediği bişi yok... Yazarken güzel bi konu olacağını düşünmüştüm...

tamam tamam Devam ediyorum kardeşim, manavgat...

Diyebilirsin tabiki... Çiçeğin içinde çok teşekkür ederim kardeşim... benden de sana bütün çiçekler...

(Yeteriz tabiki, biz bütün foruma yeteriz valla.....) Kardeş bu arada sen topicleri karıştırdın galiba , denizden nizamettin mi aklına geldi, yoksa heceleme oyunuyla mı karıştırdın?

deniz... (Evet, muhammed1985 sıra sende tekrar... ikimizden başka kimse yok galiba, biz götürüyoruz muhabbeti )

Ağustos... (17 ağustos... )

Pakistan...

Eminim, annemiz hepimiz için Dünyada sahip olduğumuz en değerli varlıklardandır... Ya da en değerlisi... Onların hakkını hiçbir zaman ödeyemeyiz kesinlikle... Ama yapacağımız şey çok kolay aslında O'nu sevmek... Bu konuyla ilgili küçük bir yazı yazmak istiyorum. Okuyup, sizde annelerimizle ilgili bişeyler yazmak, düşüncelerinizi belirtmek ister misiniz? EGER HÂLÂ SIZINLEYSE 1 yasinizdayken sizi elleriyle besledi ve yikadi; > > 2 yasinizdayken size yürümeyi ogretti; > Size seslendiginde odadan kaçarak tesekkür ettiniz. > > 3 yasinizdayken size özenle yemekler hazirladi; > Tabaginizi masanin altina dökerek tesekkür ettiniz. > > 4 yasinizdayken elinize rengârenk kalemler tutusturdu; > Evin bütün duvarlarina resim yaparak tesekkür ettiniz. > > 5 yasinizdayken sizi cici kiyafetlerle süsledi; > Gördügünüz ilk çamur birikintisine atlayarak tesekkür ettiniz. > > 6 yasinizdayken okula kadar sizinle yürüdü; > Sokaklarda "gitmiycem" diye aglayarak tesekkür ettiniz. > > 7 yasinizdayken size bir top hediye etti; > Komsunun camini kirarak tesekkür ettiniz. > > 9 yasinizdayken size piano ögretmeni buldu; > Notalari bir gün bile çalismayarak tesekkür ettiniz. > > 10 yasinizdayken dogumgünü partilerinden, > dans derslerine kadar her yere sizi arabayla götürdü; > Arabadan firlayip giderken arkaniza bile bakmayarak tesekkür ettiniz. > > 11 yasinizdayken sizi arkadasinizla sinemaya götürdü; > "Sen bizimle oturma" diyerek tesekkür ettiniz. > > 12 yasinizdayken zararli TV programlarini seyretmenizi istemedi; > O evde degilken hepsini izleyerek tesekkür ettiniz. > > 15 yasinizdayken sizi yurtdisinda yaz kampina gönderdi; > Tek satir mektup yazmayarak tesekkür ettiniz. > > 17 yasinizdayken erkek arkadasinizla partiye gitmenize izin verdi; > Bir telefon bile etmeden sabaha karsi eve dönerek tesekkür ettiniz. > > 19 yasinizdayken okul masraflarinizi karsiladi, > sizi arabayla kampüse götürdü ve esyalarinizi tasidi; > Arkadaslariniz alay etmesin diye > kampüs kapisinda vedalasarak tesekkür ettiniz. > > 21 yasinizdayken is hayati ve kariyerinizle ilgili > size fikir vermek istedi; > "Ben senin gibi olmayacagim"diyerek tesekkür ettiniz. > > 22 yasinizdayken kep giyme töreninizde size gururla sarildi; > Avrupa seyahati için para isteyerek tesekkür ettiniz. > > 24 yasinizdayken uzun süredir çiktiginiz çocukla tanismak > istedi; > "Zamanini ben bilirim" diye tersleyerek tesekkür ettiniz. > > 25 yasinizdayken dügün masraflarinizi karsiladi, > sizin için hem mutlu oldu hem çok duygulandi; > Siz dünyanin bir ucuna tasinarak tesekkür ettiniz. > > 30 yasinizdayken bebek bakimi hakkinda size akil vermek > istedi; "Artik bu ilkel yöntemleri birak" diyerek tesekkür ettiniz. > > 40 yasinizdayken sizi arayip bir arakadaşına götürmeninizi istedi > "Anne isim basimdan askin taksiye bin" diyerek tesekkür ettiniz. > > 50 yasinizdayken o, çok hastalandi, hafta sonunda > onu görmeye gittiginizde mutlu oldu; > Ona yaslilarin çocuk gibi nazli oldugunu söyleyerek tesekkür ettiniz > > Derken bir gün... O, öldü... > O güne kadar onun için yapmadiginiz ne varsa, > o anda kalbinize bir yildirim gibi düstü... > > > EGER HÂLÂ SIZINLEYSE, > > SIMDI ONU HER ZAMANKINDEN DAHA ÇOK SEVIN...

yemek...