İLK DERBİ
13 yaşındayım.Bayramda sağa sola koşup durdum.Sınavlarda da fena notlar almadım.Ve sonunda alnımın teriyle kazandığım 150 liram oldu.Peki bu parayı ne yapmalıyım?Komik bir soru.Tabi ki de maça gideceğim.Sene 2013.Şampiyonluğu haftalar önceden GS'YE bıraktık.Avrupa Ligi'nde de yarı finalde elendik.Her sene olduğu gibi parayı biriktirdim ve babamın bilet bulmasını bekliyorum.FB-GS maçı için bilet bulmak normal şartlarda çok zor.Ancak GS'nin şampiyonluğu garantilemiş olması bilet bulma sürecini kısaltıyor.Babam güzel haberi işten döner dönmez veriyor.
-Bileti buldum oğlum.
Yerçekimi bulsaydı bu kadar sevinmezdim.Kumbaramdaki para sıfırlanıyor.Bursa-İnegöl'de yaşıyoruz ve yol parasıyla beraber bir maç bileti(tabi ki kale arkası)140 lira yapıyor.500 lira da olsa çok fark etmezdi gerçi.Belki çok nadir giderdim maça ama 500 lira biriktirene kadar kumbaraya dokunmazdım.Daha önce maça gitmiştim.2'si Avrupa'daydı,3 'ü ligdeydi gittiğim maçların.Bir de (tertemiz)şampiyonluğu kutlamak için orada oldum.Ama bir derbide orada olmak...2 gün önceden maça hazırım.Maça,maç öncesine,maç sonrasına ,bağırmaya,ıslıklamaya,alkışlamaya,köfte ekmek kokusuna,stada girişteki ihtişamlı görüntüye,gollere,anonsa,olabileceklere hazırım.
Ve maç günü.Sabah erkenden uyanıp gidilmesi gereken adrese gidiyoruz.İnegöl Fenerbahçeliler Derneği'yle birlikte rahat ve mutlu bir biçimde yolculuk başlıyor.Ancak başladığı gibi gitmiyor işler.Otobüs arıza yapıyor tam İstanbul'a girdik derken.Otobüsün tamir edilmesini bekleyemeyiz.Birileriyle görüşülüyor ve nihayetinde bizi bir minibüse tıkıyorlar.Yaklaşık 40-45 kişiyiz.Minibüs ise 15 kişilik.Sonunda mutluluk olmasa çekilecek dert değil.Ancak 1,5 saat sonra kımıldayabiliyorum.Yolculuk bitiyor ve karşımıza Şükrü Saraçoğlu çıkıyor.Dıştan görmek bile çok güzel.Stadın etrafını turluyoruz.Formalıları gördükçe içim açılıyor.Maça 1 saat var.Giriyoruz stada.O görüntü muhteşem, bu manzara için dahi gelinir buraya.Sonra bağırmaya başlıyoruz.Dönemin meşhur tezahüratı:
-Pierre Webo Musa Sow'uyla...
Küfürler eşliğinde başlıyor maç.Yaklaşık 15 senedir yenilmiyoruz Kadıköy'de.Galatasaray bizden daha formda olabilir ama bu bir kaideyi değiştirmez."GS'nin FB'yi Kadıköy'de yenmesi çok zor gerçekleşecek bir olaydır.Hatta son 15 senede böyle bir olay yaşanmamıştır."Rahat yeneceğimizi düşünürken hakem penaltı noktasını gösteriyor.Burak da penaltıyı gole çeviriyor."Ya olursa".Hem de benim canlı tanık olduğum maçta.Tezahüratı kesmiyorum.3-0'dan 4-3 olmuş 1-0'dan 4-1 olmuş bu mu olmayacak diye düşünerek.Webo endişelerimi kenara fırlatıyor.Üst üste attığı iki golle 2-1 öne geçiyoruz.90.dakikaya kadar skoru koruyoruz.Ah Volkan!Volkan Sabri'yle kavga ediyor.İkisine de kırmızı kart çıkıyor.3-4 dakika var maçın bitmesine.Kaleye Mehmet Topal geçiyor.Ah Volkan ne çektirdin bize.O 3-4 dakika ne kadar uzun geldi anlatamam.Top Topal'ın eline bir kez bile gelmeden kazanıyoruz.Galatasaraylı futbolcular sahte bir sevinç yaşıyorlar.Galatasaray'ın durumu eski sevgililere benziyor.Karşı tarafı kızdırmak için "Ben mağlubiyete üzülmedim ki,benim şampiyonluğum var.Bu arada hiç acımadı. " ayağı yapıyorlar.Evet,amaçları bizi kızdırmak.Ama ben etrafımda mutlu ve bağıran taraftarlar görüyorum.Gülüp geçiyoruz işte.Sonuçta GS'nin Kadıköy'deki bu şaşkın ve kendini bilmez haline alışığız.
Geriye tekrar tekrar bakarak Görüşürüz diyorum Saraçoğlu'na.İnşallah yine geleceğim.Ertesi gün yeni 150 lirayı biriktirmeye başlıyorum.Bir sonraki maç için tabi ki.
