lineerlxl

Gayet kaliteli bir soru sormuşsunuz. Öncelikle bunun için teşekkür ediyorum. Diyeceklerimi şöyle ifade edeyim ; Siz son derece kötü niyetli biri olsaydınız bile,Allah sizi cehennemin kenarına koysaydı oraya girmemek için "Allah! , Allah !" deyip yalvarırcasına ibadet ederdiniz. Oraya girmek istemezdiniz. Bu kendinizi kurtarmak için yaptığınız bir davranış olurdu. Çıkarınızı düşünürdünüz. Öyleki bu sınavda doğru olan şık için biri sizi zorluyor olurdu. Sınavın bir manası kalmazdı. Ama bu dünyada sizi tehdit eden birşey yok. İstediğiniz gibi yaşayabilirsiniz.. Seçim sizin. Sizi zorlayan birşey yok. Dinde zorlama da yok zaten. Eğer siz iyi bir insansanız , zaten isteristemez kötülüklerden uzaklaşıyorsunuz. Allah size yardım ediyor. Ayrıca cennet cehennem e inananlar çıkar içinmi inanıyor demişsiniz. Bende size soruyorum; insanın içinde iyilik yoksa, bir ömür boyu çıkar için iyilik yapabilir mi ? ömrünü çıkar için harcayabilirmi? Hiçbir kötü insan, öldükten sonra mutlu olayim diye içindeki bütün kötülüklerini bertaraf edip kendini zorlarcasına iyilik yapmaya kalkışamaz. Bir insan ömür boyu rol yapabilir mi ? iyilik içinden gelmelidir. Eğer iyilik yapmak insanın içinden geliyor ise zaten bu insana kötü diyemeyiz. Yalnız başta verdiğim örnekte , kötü biri bile olsa inanın bütün iyilikleri yapardı. Taaki gerçekleri unutana kadar.( dünyaya tekrar gönderilene kadar ) Kolaya kaçıp dünyada günahkar bir hayat sürmek yerine, Cennet ve Cehenneme inanan ve buna göre yaşayan insanlar Allah sevgisi ve korkusu taşıyan insanlardır. iyilik yapmanın güzelliğini idrak etmiş, verilen nimetlere şükreden vefalı insanlardır. Tahmin edebileceğiniz gibi , buna çıkara dayalı bir hayat demek yanlış olur. Sevgide çıkar olmaz.

Konunun üzerinden epeyi bi zaman geçmiş.. ama sorduğun soru birçok kişinin kafasını karıştırır özellikte.. şöyle ifade etmeye çalışayim Bize denilsin ki ,, Bir sınaw var. o sınawa girmek yada girmemek serbest. (ama sınawı geçen ile geçmeyen aynı şartlara sahip olmayacak tabiiki) Bu sınawı bizi yoktan var eden Allah(c.c) yapıyor. Ve bu sınawa girmemek , olmamayı kabul etmek demektir. yok olmak demektir. .Yok olmak bir ceza değildir. Olmayan birşey acı çekebilirmi ? yada mutlu olabilirmi ? Sınawa girmemek yokluğu kabul etmek demektir. Bizler var olduğumuza göre bu sınawın içindeyiz, sınawın içinde olduğumuza göre varız.. Güzel şeyler isteyen bizler,bizi yarattığı için Allah'a şükür ettik. Ve bu sınawa girmeyi kabul ettik. iyinin ve kötünün ayıklanma süreci dünyaya gelen ilk insan(Hz.Adem.AS) ile başladı. Dünyaya gelmeden önce Allah'a söz verdik. iyi ile kötünün ayrımında, iyi olan tarafta yer alacaktık. Ancak bu şekilde Allah'ın mükafatlarına nail olabilirdik. Sınawın başlamasıyla,vermiş olduğumuz sözler bize unutturuldu .. İnsanın aklına hemen şu soru geliyor.. Neden unutturuldu ? Çünkü, dünyaya gelmeden onceki durumumuzu hatırlasaydık, düşünmemize gerek kalmadan cehenneme girmemek ve mükafat sahibi olmak için yaşayacaktık. Aklımızı kullanmamıza gerek kalmicaktı. Dolayısıyla içinde bulunduğumuz sınawın bir manası olmicaktı. iyi ile kötü tam olarak ayrılamicaktı. Çıkar'a dayalı bir hayat söz konusu olabilecekti.Bunun yerine,Allah(c.c) bize bu sınawı verebilmemiz için yardım ediyor. düşünmemiz için dikkat uyandırıcı deliller sunuyor. Sınawı kazanmak için düşünmek zorundayız. Özetle, var olmayı istemekle, bu sınawı kabul etmiş bulunduk. Bizi yoktan var eden Allah'a borcumuz dur bu sınav. Bizi yoktan var edip, cennet'e girme şansı verdiği için ona ne kadar şükür etsek azdır. O bizi yoktan var etti. Bizler ancak ve ancak O'nunuz.