yaşamın gizi,dalgaya karşı direnmemek,kendini yumuşacık bırakıvermek denizin koynuna...dalga seni hangi kıyıya atıyorsa,oraya ufak vuruşlarla,fazla örselenmeden varıvermek,bir ileri,bir geri,gelgitlerle,kimi zaman hırçın olsa da dalgalar,biz gevşeğiz ya,direnmiyoruz,hasar yok.. ve tabii,kırılmışlıklar,acılar,asla ve asla vakti saati gelmeden geçmez,acıya dayanamayacak hale gelince üretiyor hafifletici uyuşturucuları beyin...o zaman,eskiden yapmaktan zevk aldığın şeyleri hatırlıyorsun,bir aralık umursamayıp çöpe attığın uğraşlarını,neydi onlar,kitapların,evini temizlemek,bitter çikolata ile nescafe içmek,dostların....hepsi ne iyiymiş meğerse...üstelik bulutlar da çok güzel...hoşgeldin hayat ))