*NATALIA*

anlatılmayıp yaşanılan olan

Allah'ın cesası Yazdıgın şeyi bilmion mu sen

Anladım kıs

Çıkma her yerden anlatılmas yaşanır

Vay vaay tsk ederim canımcıım çok güsel

Uygun olmayabilir belki kıs hoşuma gidenleri yazdım

Aşk olsun kıs bilmes miyim

Gecenin karanligindan korkma gülüm Cehaletin karanligindan kork Cehalet geldiginde güzellikler biter, aydinligimiz biter renkler solar ve kitaplar eksilir yasamimizda sonra duvarlar büyür ceberut bir hükümdar olur günümüze karanlik sakin ha! umudunu yitirme umuttur kavli direnenlerin ebruli bir gülüs dagit her yana haykir, sesin gümrah ciksin cigligin karanligi yarsin bagir ki; her taraf gökkusagi tadinda kalsin

der gibisin olmak nedir dergahlarda pişmek nedir olmak demek, pişmek demek önce kendin sevmekdir… gönül gözün açık ise tüm canları sevdin ise oldun demek, piştin demek paylaşmayı bildin ise… can görünür göz içinde sevgi taşı nefesinde hoşgörmeyi bilmez isen pişmek bunun neresinde… çağrılırız birgün geri açılır canlar defteri sen olmayı bildin ise kapın açık, gir içeri …

Sonsuzdan gelip Sonsuza uzanan Bir caddedir hayat yolu Bakımlıdır bazı kaldırımları Taş topraktır bazıları Gidişi olup dönüşü olmayan Bir caddedir hayat yolu Sağa sola kıvrılan Sokaklar... Sokaklar... Ah! o sokakların Kimisi ışıl ışıldır geceleri Kimisi ay ışığını görmez besbelli Her köşe başı parselli Girerken ödersin ücreti Kimisi bahşişler savuşturur havalara Kimisi muhtaç küf kokan tokluklara Tefeciler pohpohlanır da Satın alınır alın terleri üç kuruşa Satılık yürekler vardır dükkanlarda Satılıktır sevdalar, dostluklar Gidişi olup dönüşü olmayan Bir caddedir hayat yolu...

Sensizlik vuruyor gönlüme Bir sana dayanamam birde o tatlı gülüşüne Şimdiyse yokluğuna mahkum bu sonbahar günü Rüzgar esiyor gönlüme Başka acı var mı aşktan öte Sensizlik yakar gönlümü Yorulmuş kalbim ağlar halime Bu ne hayal nede masal Sensizlik öldürür beni Simdiyse sensizliğe mahkum bu sonbahar günü Bitmişse her şey unut beni İşte veda ediyorum sana Bir çift beyaz kanatla Acı içinde Bir sana dayanamam bide o tatlı gülüşüne Tıpkı kalbimin attığı su saniyede bile

Kuytularda saklarsın bakışlarını Ve gözlerinde toplarsın bütün yıldızları Bazen bir yıldız kayar gözlerinden yüreğime Bazen karanlığa konan kus Bazen karanlıkta saklambaç oynayan çocuk olur bakışların. Tutunsam gözlerindeki yıldızlarına ve yüreğine dokunsam yanar mı ellerim. Dur kaçırma gözlerini gözlerine hasretim Bırak kâinattaki geceyi gözlerinde seyredeyim Bakışların karanlığa yuva yapan kus Bakışların karanlıkta saklambaç oynayan çocuk Bakışların sonsuzluğa açılan feza Bakışların bazen bir umut bazen bir ceza Tutunsam gözlerindeki yıldızlarına ve yüreğine dokunsam yanar mı ellerim. Dur kaçırma gözlerini gözlerine hasretim Bırak kâinattaki geceyi gözlerinde seyredeyim

Ne zamanı bir dakika önce geriye alabirim Ne de geleceğimi bir dakika sonra yasayabilirim En bildiğim şeyi yapmalıyım; Seni sende bir ömür boyu sevmeliyim.. Ve seni bir ömür boyu yüreğimde nefesim gibi bilmeliyim.. İnce bir çizgi kalbimde sana olan Duygularım; Ne adını koyabiliyorum bu sevdanın Ne de kendime uykusuz gecelerimi sorguluyorum Sadece tek bildiğim şeyi seni canımdan öte seviyorum... Karanlığa inat gözlerindeki ışıklarla bakıyorum geceye.. Aldığım her nefesi senin kalbine adayıp her atışım senin güzel yüreğine.. Rahat uyuyamıyorum senden sonra..uyku tutmuyor umut dolu gözlerimi Alacakaranlıklardan sabah ezanına uzanıyor tüm bedenimin hücreleri Karsımda senin baharımsı düşlerin ve kalbimde büyüttüğüm hasretim.. Artık zamanı durdurmak istiyorum seni avuçlarımdan kaybetmemek için.. Yokluğunda bile senin için bu beden nefes almaya devam edecek Ben seni senin beni sevdiğinden daha çok seviyorum Canımın İçi.

Yanındakilerin değerini bil, Belki; Sabah yalnız uyanırsın. Yalnızlığının kıymetini bil, Belki; Yarın yalnız kalmak istersin ama yapamazsın. Zamanın tadını çıkar, Belki; Birdaha bu fırsatı bulamazsın. Hayatın, Sevginin, Yaşamanın, Dostlarının ve herşeyin değerini bil, Belki; Yarın hiçbirine ulaşamazsın, Ya da bunlara ulaşacağın başka bir yarını birdaha hiç bulamazsın

Eğer birgün yüreğinin kıyısında küçük bir deniz yıldızına rastlarsan, görmeden geçme sakın. Gönder onu mavi sulara, ancak öyle ulaşabilir, deniz fenerindeki ışığa...

Hiçbir şeye bel bağlama Gün gelir solarsın Sevildikçe güzelsin Unutma.. Benim yazdıklarım Kalacak ortada Yenik düşeceksin unutkanlığına Bir çiçektim geldim Geçtim diyeceksin Ayrılacak seninde yerin Unutulanlar safında Tek başına kalacaksın Solgun bir çiçek Ve kuru bir dal Ah aşkın hesabını tutmaya Ne gerek var

O kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler, arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer. Dayanılması o kadar da zor değildir, büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer. Utanılacak bir şey değildir ağlamak, yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer. Yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık, çalınan birinin kalbiyse eğer. Korkulacak bir yanı yoktur aşkların, insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer. O kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses, hiçbir zaman duyulmasaydı eğer. Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar, kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer. Belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla, öylesine delice bakmasalardı eğer. Çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de, kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer. Yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin, son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer. Düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman, meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer. Su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman, beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer. Rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla, tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer. O büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi, yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer. O kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar, son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer. Bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri, her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer. Kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de, dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer. Anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel, namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer. Uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından, dokunulası ipekten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer. Issız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de, sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer. Yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine, kulağına okunacak biri olsaydı eğer. İnanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir ayrılık gizlendiğine belki de, kartvizitinde "onca ayrılığın birinci dereceden failidir" denmeseydi eğer. Gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar, ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer. Issızlığa teslim olmazdı sahiller, kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer. Sen gittikten sonra yalnız kalacağım. Yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse... Evet Sevgili, Kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim uzanmak isterdi ince parmaklarına, mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer!!

Ansızın bir duman yükselir gülüm, Bu ruhsuz kentin ufuklarında... Ve... Yangınlarda gönüller... Kavrulan bedenindir, kış ikindilerinde.. Ve... Bin yalana adanmış taptaze yürekler... Ağıtlarım sanadır, zamanadır, Ve... Sendeki banadır, gülüm!.. Bir bir boyun büker fidanlarım, Dallar tomurcuklanmaz, çiçeklenmez baharlar.. Ve.. Meyve vermez artık ağaçlar.. Bu hasat mevsimidir gülüm!.. Ve... Biçilen yüreklerdir, Aysız gecelerde, Hiç ekilmemiş topraklardan... Ah!.. Yine yangınlarda yüreğim!.. Ah!.. Bu aysız geceler!.. Bu bereketsiz toprak, bu ruhsuz şehir!.. Gülleri hep kokusuz, kokuları gülsüz şehir!.. Ah! O insanları nursuz şehir!.. Biliyorum yangınlarda yüreğin!... Ağıtlarım zamanadır gülüm, feryatlarım sana.. Ve isyanım; sendeki banadır.. Bilirsin; baş eğmişsem, bu yalnızca Rahman' adır.. Ve... Şikayetlerim, asla O' ndan degil, O' nadır.. Yemin olsun ki, zamana, sana ve sendeki bana, Ve... ilk başta Yaradan' a.. Yemin olsun ki; vaat edilen elbet olacak gülüm!.. İşte o gün: Ebâbil Kuşları' nın kanatlarında yürekleriniz, Şehri teslim alacak, Ebrehe' nin ordusundan... Şehri ve zamanı... Ve... Özbenliklerini, nefsin sultasından... Ve bitecek yangınlar gülüm!.. Bitecek ve ateşler gül bahçesine dönecek... İşte o gün, ben olamasam da sende, Bil ki... Şükürlerim Rahman' adır... Ve bu seslenişim, sana ve sendeki bana ve zamanadır...

Çok güzel resimler.. Başarılarınızın devamını dilerim

Rüzgar

Forumdan herhal

Canım yaa yaşlanmış gibi konuştu

Tsk ederim Leyla..

Beklemeye..