ilbey__26

Hayatı “Çaresizliklerle ” Dolu Bir Adamın Öyküsüdür! 7 Yaşındayken babasını kaybetti ve yetim kaldı. Yalnız ve içine kapanık biri olarak yaşamaya, oradan oraya sürüklenmeye başladı. 8 Yaşında okuldan alındı ve köyde yaşadı. Zamanını tarlalarda kargaları kovalamakla geçirdi. 10 Yaşında yüzü kanlar içinde kalacak şekilde, yeni okulundaki hocasından dayak yedi. Ailesi onu okuldan aldı. Sinirden ve korkudan üç gün evinden çıkamadı. 17 yaşında hayalindeki okulun istediği bölümü için gerekli not ortalamasını tutturamadı. 24 Yaşında tutuklandı, günlerce sorguya çekildi ve 2 ay tek başına bir hücrede hapis yattı. 25 Yaşında sürgüne gönderildi. 27 Yaşında kendisinden bir yaş büyük meslektaşı, kendisinin de üyesi olduğu derneğin çalışmaları ile kahraman ilan edilirken, kendisi hiç önemsenmiyordu. Doğduğu şehrin merkezinde rakibi törenlerle karşılanırken, o kalabalık arasında yalnız başına olanları izliyordu. 30 Yaşında kendisi başka şehirleri düşman elinden kurtarmaya çalışırken, doğduğu şehir düşmanların eline geçti. 30 Yaşında amiri, onu kendisinden uzaklaştırmak için başka göreve atanmasını sağladı. Yeni görevinde fiilen işsiz bırakıldı. Aylarca boş kaldı. 37 Yaşında böbrek hastalığından Viyana’da iki ay hasta ve yalnız halde yattı. 37 Yaşında Komutan olarak yeni atandığı ordu, dağıtıldı. 38 Yaşında Savunma Bakanı tarafından görevinden atıldı. 38 Yaşında bir toplantıda giyebileceği bir tek sivil elbisesi bile yoktu ve başkasından bir redingot ödünç aldı. Ayrıca cebinde sadece 80 lirası vardı. 38 Yaşında kendisi için tutuklama kararı çıkarıldı. 38 Yaşında en yakın beş arkadaşından üçü, onun kongre temsil heyetine üye olmaması için oy kullandı. 39 yaşında idam cezasına çarptırıldı. SONRA NE Mİ OLDU? 42 Yaşında Türkiye Cumhuriyeti CUMHURBAŞKANI oldu. Okuduğunuz öykü efsanevi lider Mustafa Kemal ATATÜRK’ e aittir. Şimdi düşünün, sizin başarılı olmanızı engelleyen ama ATATÜRK’ ün Karşısına çıkmamış bir engel var mı? Başarınızın önündeki engel ne? Paranız mı yok? Atatürk’ ünde yoktu! Sağlığınız mı bozuk? Atatürk’ ünde bozuktu! Çevrenizde sizi çekemeyenler mi var? Atatürk’ ünde vardı! Bazı yakın arkadaşlarınız sizi arkadan mı vurdu? Atatürk’ e de vurdular! Aileniz çok zengin değil miydi? Atatürk’ ün ki de değildi! Amirleriniz hakkınızı mı yiyor? Atatürk’ ün kini de yemişlerdi! Sizden daha beceriksiz ama hırslı insanlar, sizden daha hızlı yükselip, size amirlik mi yapıyor? Atatürk’ ün de başına gelmişti! Geçmişte bazı denemelerinizde başarısız mı oldunuz? Atatürk’ de olmuştu! Hakkınızda idam fermanı çıktığı için mi başarılı olamıyorsunuz? Atatürk’ ün de başına gelmişti!

Foruma bakdımda hiç iç açıçı bi konu göremedim... erkekler böyle kadınlar şöle diyerek açtınığız konularla burdaki bekar insanlar gelecekde kuracakları yuva konusunda çelişkiye düşürebilir.. eşine güvenmemek gibi... en önemli nokta evlilikde güvendir.. güven yoksa saygıda olmaz sevgide... evlilikde mutluluk nasıl oluyor... evet evlilikde mutluluk istersen olur çaba sarfedersen olur.. yok ben evlendim ama mutlu olamadım tabi evlenince nikah memuru sana bir paketde mutluluk veriyor... ben daha 1 yıllık evliyim evliliğimden altı ay öncesi evlemek bana göre yapacağım en son şeydi. hiç düşünmemiştim hayata dair farklı planlarım vardı. her şey bir anda oldu hayellerimden sıyrılıp kendimi evliliğe hazırlamaya çalıştım.. mutlu olmayı çok istiyordum eşimde öyle .. birbirimizi cok sevmiştik hatta mutlu olamıyacaksan bu iş burada bitsin diye sohbetimizde olmuştu.. mutluluğu aynı çatı altındada bulup bulamayacağımızı tartıştışdık. babamın nasihatıdır. bizde evlilik bi defa olur bu eve gelinlikle gelir tabutla çıkar bizde ayrılık ölümdür. başkası yoktur. etme bulma dünyası derdi babam sen yaparsan sanada yaparlar diye . anlayacağınız ince eledim sık dokudum ... kararımız evlilik oldu ... kendimize evlilik kuralları koyduk.. birimiz sinirlenirse diğerimiz altan alacak küssek bile sarılacağız birbirimize .. her sabah kim önce uyanırsa öpücüklerle uyandıracak eşini.. falan filan işte epey uzuyor hadise böyle... biz istedik mutlu olduk... o kendini düşünmedi bende kendimi o ben oldu ben de o... çok sağlam arkadaşları vardı hayat boyunca hepsi boş arkadaşmış evlenince anladım en saglam arkadaşım eşim oldugunu ... oda kendini hazırladı tabiki evliliğe tek ben deil.. an oldu arkadaş an oldu yoldaş oldu sırdaş oldu eş oldu hatta sanki bebeğe bakılırya inciltmeden sever analar öle sevdi sevkat gördüm eeee bende öküz deilim bunu görünce haliyle tek derdim onun yüzünün gülmesi devamlı mutlu olmasından öte bi şey deil... bunda gayrısı içideki tek korku .... ölüm oda ölümün azabından deil ondan ayrılacağımdır... mutluluk sizin elinizde.. başkasının deil ...

arkadaşlar fıkra buya .... gülün diye yazdık yani sizin yazdıklarınızda fıkradan daha komik oldu valla... merak etmeyin arkadaşlar öle adamlarda var... bazı insanlarda şu psikoloji olmuyor deil acaba aldatıyor mu... hep şüphe içinde yaşarlar cok zor bi durum ... biraz hayata pozitif bakın lütfen...

sen bu forumun yurt dışında yaşıyanısın...

afacanı...

bitanesi....

hayır ben daha cok sevdim..

forumun çalışkan ögrencisi ..

büs bütün sevdim ...

meleklerinden...

kuvvet

taşıdığı ruhu

kalbini...

alim

sıkıntı

ebediyet

kendisini...

kendisini...

başlangıç

forumun bitanesisin...

perisi...

çiçeği.

yüreğini sevdim

sen bu forumun nefesisin...

dostluğunu ....