Liderler

Keşke… Hepimizin hayatından öylesine geçip gidiveren, sonradan hatırladığında yeniden içinde oluvermek isteyeceği, özlediği anlar vardır. Bazen mutluluk, bazen hüzün veren, bazen iç burkan bazense gülümseten, ama geçen uzun yıllara rağmen tazeliğini koruyan... Bazen bir şarkıyla, bir kokuyla, bazen bir sesle kendini yeniden hatırlatan, geçmişten tatları aklımıza getiren keşkeli anlar! Bazen de bir fotoğrafla gerçeğinizden kopup hiç farkında olmadan ‘’keşke’’ diye geçirirsiniz içinizden. Tıpkı benim gibi! Keşke zamanı geri alma yetim olsa, bir süreliğine Bergama’ da olsam, altı yedi yaşlarımda… Keşke, Yumak yine saçlarımı karıştırarak, patilerini yüzüme sürerek uyandırsa! Neşeyle açsam gözlerimi; tasasız, hayat denilen hengameden uzak! Mutfaktan çörek kokularıyla birlikte tıkırtıları gelse annemin. Her zamanki gibi erkenden uyanıp yakmış olsa kuzineyi, ısınsa mutfak. Biraz da kıvrılıp kuzinenin ısıttığı minderde yatsak Yumak’la. Annemi seyretsem mutlu mutlu... Az sonra kuzineye koyacağı hamurdan bir parçacık da bana verse. Tulumundan çıkarıp zeytinyağında beklettiği peynirlerin en güzeli, Bergama tulumunun o canım kokusu karanfilli sakızlı ekmek kokusuna karışsa… Canım okula gitmek istemese, ama bunu anneme söyleyemesem. Misafirliğe gitsek keşke! O hazırlanırken gözünü, dudağını boyayışını, güzelliğini izlesem hayran hayran... ‘’Sinemacılar’’ ın ılık çay getiren gelinine çok bozulsam ve içmesem. Eve dönerken yine kumrular ötüşse. Arada bir geri kalıp annemin toprak yolda bıraktığı topuk izlerini seyretsem özenerek… Koşup annemin elini yeniden tutarken yüreğim büyük gelse yerine. Ve o an dünyanın geri kalanı siliniverse! Okul çıkışında ya annem karşılasa beni ya da arap sabunun temizlik kokusu… Bir sürpriz yapıp anneannem gelmiş olsa ve ben deli gibi sevinsem. Bir kase dolusu sakızlı, karanfilli leblebiyle sokak kapısının merdiveninde oturuyor olsam keşke! Uzaklardan bir simitçinin ya da eskicinin bağırışı duyulsa. Hava bozsa aniden, yağmur başlasa, üşüsem, gidip anneme sarılsam sıcacık… Sonra yağmuru seyretsem pencereden, kaygısız, huzurlu ve tüm sorumluluklardan uzak… Kucağımda Yumak, pencere önündeki begonyalar ve minik cam biblolarla birlikte. Her şey o leblebiler kadar taze olsa keşke! Annemin elleri, yüzü… Eski olan, yaşlı olan hiç bir şey; kaybettiğim, eksik olan hiç kimse olmasa hayatımda. Günün en sevdiğim zamanı gelse, perdeler kapansa. Akşam yemeğini hazırlarken bir yandan da şarkı söylese annem, bazı sözlerini yanlış hatırladığı… Kuzinede ısınan yemek kokularına salata için ovduğu soğanın kokusu karışıp doldursa evi. Az sonra babam gelse okuldan. Koşup sarılsam. O burnumdan hiç gitmeyecek atölye kokusunu duyumsayarak... Kapkara olmuş ellerine, her daim kuzinenin üzerinde duran çaydanlıktan su döksem keşke! Bir zamanlar torna bıçağına kaptırdığı başparmağının ucuna ilişse bir ara gözüm. Ve o sırada top koşturmaktan kıpkırmızı olmuş güzel suratıyla ağabeyim gelse ve tamamlansak. Babam ajansı dinlese, o sıra hepimiz sussak. Yemek masasından tabağımız bitmeden kalkamasak. Keşke anılara karışmış o güzel zamanlar bu kadar çabuk geçip gitmiş olmasa! Yaşam endişesi olmayan, sonsuz güvenli, yıllar geçtikçe de yeni anlamlar yükleyeceğim zamanlar! Gürül gürül yanan sobadan yanaklarımız, ellerimiz, beraber olmaktan kalbimiz sıcacık... Sobanın üzerinde bir de çay yapsa annem, kokusu çıkmasın diye yine demliğin ağzını kıvırdığı kağıtla tıkayarak. Günlük telaş ve koşuşturmaların ardından dünyayı kapının arkasında bırakmanın, birlikte olmanın huzuruyla çay kaşıklarının sesleri, sıcacık odamızda radyonun sesine karışsa karışşa…

Fotograf : ben cektim Cumartesinin verdigi bir rahatlik, arabamin tamirden cikmasi, disarida yagan kar... Sanki hersey bana ders calisma diyor. Ders calismak icin odama girdim, ama benim tek yaptigim sevdigim adami dusunmek su anda Dun aksamki firtinali tartismadan sonra, sabah bunu devam ettirmek istemezcesine birbirimize simslkl sokulduk. Dusunuyorum da, ben cok cok cok seviyorum O'nu. Karsima cikan ilk kisi degildi. Ondan once de cok iliskilerim falanim filanim oldu, ama kimseye onu sevdigim kadar baglanmadim. 19'umda karsima cikti. 23'umdeyim,onumuzdeki ay 24 oluyorum. Isin ilginc yani ilk goruste ask degildi bizimki, belki bundan olacakki cok saglam oldu. Zamanla asik oldum. Zamanla sevdim. Bu ayin 21'inde 3.yil donumumuzu kutlayacagiz ve akan zamana bakinca goruyorumki yillar bizden hicbirsey almamis, aksine daha da guzellikler vermis. Sanki hayatim boyunca hep yanimdaymis gibi bir hisse kapiliyorum. Ona her dokundugumda, her optugumde, her sokuldugumda sanki ilk gunki gibi heyecanlaniyorum. Ona guzel gorunmek hosuma gidiyor. Disarida hic makyaj yapmayan ben, evde yapiyorum. Okula esofmanlarla giden ben, onunla bir yere gittigimizde ogrenci statusunden cikip kadin olabiliyorum. Nefret ettigim halde onun yaninda topuklu giymek hosuma gidiyor. Benimle ilgilenmesini, konusmasini, seviyorum. Cocuktan sonra kendimi hic salmadim, aksine daha da bakmaya basladim sanirim. Cok sessiz, sakin, durgun, agirbasli bir adamdir. Ben de aksine cok konusan, bir suru arkadasi olan, evde oturmaya gelemeyen 4 gunde depoyu bitiren biri olarak zit karekterlerdeyiz sanirim. Ama sanirim guzel olan da bu. Kolundan cekip goturmek... BIr cok evli ve cocuklu arkadaslarimdan duyuyorum evlilikten ve cocuktan sonra eslerine karsi soguma yasiyorlarmis. Bunun nedenini bilmiyorum. Bir insan neden esinden sogur, yeteri kadar sevmedigi icin mi? Dusunuyorum, ben hic sogukluk yasamadim, aksine daha da baglandim cocuktan sonra. Cocuk bizim bagimiz oldu. Biz bir aile olduk.... Biraz birbiriyle baglantisiz bir yazi oldu, bu sekilde odevlerde yapsam notum duser... Hani diyorlar ya, evlilik heyecanini yitirdigi icin citfler birbiriyle siddetli gecimsizlik icine giriyorlar, bence cok dogru. Evliligi hep ayakta tutmak ciftlerin elinde olan birsey. Evlilik uzun vadeli birsey. Zamanla insanlarin kendisini salmasi, baskalarina guzel evin icinde gosterdikleri hal tavira kadar hersey cok onemli. Mesela kadinlarin cogu seksi ic camasirlari almiyorlar eslerinin ilgisini cekmiyor diye, cekmemesi cok normal, cunku yatarken gormuyorlar. Onun yerine evin icinde gecirilen zaman icinde kadin hos, alimli, giyinebilir. Tabi gece kiyafeti giyin demiyorum. Esofmanlarin bile esinizi etkileyecek sekilde olanlari var. Evde cocuklariniz, ya da buyukleriniz var sa bile, yine guzel seyler var. Erkek acisindan da bunlar ayni aslinda. ......