Liderler

Insan,yasaminda bircok defa karamsarliga ümisizlige kapilmistir.Bir an herseyin yikilacagina,bütün beklentilerinin silinip yok olacagina inanir.Kendini dipsiz bir kuyuya düsmüs gibi hisseder.Hersey gözünün önünden silinip gider.Karanliklar kaplar her yanini..."tutunacak bir dalim yok" diye düsünür.Elini hertürlü dünya islerinden ceker...yasamdan kopup gider...Bir mucize, sevincli bir haber,disardan bir yardim, olumlu bir durumun ona ulasmasini bekler.Yasami,bir kenara cekilip disaridan izler...Peki bu bekleyiste sevincli haber,yada mucize gelir mi? tabii ki gelmez.Peki ne yapmali`? Yapilacak sey:Hayata bir yerinden tutunmaktir.Kenara cekilip hayati seyretmek yerine, yasamin icine girerek aktif olarak katilmaktir.Bir arkadas ziyareti,bir dostla telefon konusmasi,alisverise cikmak,yada bir yürüyüs yapmak ,oturup bir siir yazmak...gibi, bunlara benzer daha bircok sebeb bulup hayata tutunabilir insan.Hic birsey yapmayip sadece beklemek insanin kendi hatasidir...Bunu kabullenmesi, hic kimseyi suclamamasi lazimdir...Suc kendindedir.