Geçmişi anarken veya yad ederken 'Şimdiki aklım olsaydı' bahanesi

"Şimdiki aklım olsaydı" ifadesi, geçmişe yönelik bir pişmanlıktan ziyade, insanın yaşadığı tekamülün (olgunlaşmanın) en somut itirafıdır. Bu cümle aslında geçmişteki "ben" ile şimdiki "ben" arasındaki tecrübe farkını ortaya koyar.

Bu "keşke"li yaklaşımı birkaç boyutta inceleyebiliriz:

1. Zamanın Geri Döndürülemezliği Paradoksu

"Şimdiki aklımızın" oluşmasını sağlayan şey, tam olarak o dönemde yaptığımız "akılsızca" bulduğumuz hatalardır. Hata yapmadan, yanlış kararlar vermeden veya bedel ödemeden ulaşılan bir bilinç düzeyi yoktur. Dolayısıyla, o zamanki aklınızla o hatayı yapmasaydınız, şimdiki aklınız hiçbir zaman şimdiki seviyesinde olmayacaktı.

2. Bilgi ve Tecrübe Ayrımı

Geçmişi yad ederken kendimize haksızlık ederiz. O günkü şartlar, eldeki veriler, duygusal durum ve toplumsal baskılar bugünkünden farklıydı. İnsan, kararlarını o anki kapasitesiyle verir. Bugünün bilgisiyle dünü yargılamak, bir çocuğun neden türev çözemediğini sorgulamaya benzer.

3. Kabullenme ve Barışma

Bu ifadeyi bir hayıflanma aracı olarak kullanmak yerine, bir öğrenme göstergesi olarak görmek ruh sağlığı açısından daha sağlıklıdır:

• Hayıflanma: "Neden yaptım, hayatım mahvoldu."

• Farkındalık: "O gün öyle gerekiyordu, yaptım ve bu sayede bugün ne yapmamam gerektiğini biliyorum."

4. Alternatif Bir Bakış: "İyi ki O Akıldaydım"

Eğer her şeyi şimdiki aklımızla ve kusursuz yapsaydık; hayatın getirdiği sürprizleri, risk almanın heyecanını ve bizi biz yapan o "insani" pürüzleri kaybederdik. Mükemmel kararlar silsilesi, belki daha konforlu ama çok daha ruhsuz bir geçmiş yaratırdı.

Özetle: "Şimdiki aklım olsaydı" dediğiniz an, aslında kendinize verdiğiniz en büyük gizli övgüdür. Çünkü bu cümle, "Ben artık eskisi gibi değilim, geliştim ve değiştim" demektir. Geçmişteki halinizi, bugünkü bilincinize giden yolda size eşlik eden bir "çırak" olarak görüp onunla helalleşmek en doğrusudur.