Tanri, Allah dediniz,

Hep biribirinizi "yediniz.

Halbuki ne guzeldir,

mehtapli deniz.

Tanri mi size, siz mi tanriya verdiniz?

Soyleyin bana, nedir, derdiniz?

Aslinda siz, cuvala un serdiniz.

Zannettinizki huzura erdiniz.

Halbuki guzelce aranizda gecinebilseniz.

Siz ektiniz, siz bictiniz.

Insanoglu olarak; idareyi kime verdiniz?

Verirken geri almakmiydi derdiniz?

Yoksa, neydi niyetiniz.?

Karar verseydi tekiniz,

Gecinip giderdi ikiniz.

Tanri allah demeyiniz,

Boyle bir halt yemeyiniz.

Insan olarak ki biliniz.

Kontrol edin, diliniz.

Tum dedikleriniz,

Cunku, sizin, eseriniz.

Varsa; burnunuz, kulaginiz, gozunuz, diliniz ve

eliniz.

Dediginizi duyun ve de biliniz.

Aslinda birimiz, hepimiz,

Hepimizde birimiz

Baska da yok guvenimiz.

 

Siz ne maddesiniz, ne de kolesiniz

Ne bir kukla, ne de kulsunuz,

Insanligi bulunuz.

Yoksa karanliktir sonunuz.

Sizin tek umudunuz,

evrensel insanlik

olsun yolunuz