GÜLİSTAN'DAN

Bir Allah dostu, düşünce ve ilham denizine dalmış, cezbeye tutulmuştu. Hayret denizinden akıl ve bilinç kıyısına çıkınca, bir arkadaşı, “gittiğin bahçeden” dedi, “neler getirdin bize?” Derviş hülyalı gözlerle bakarak arkadaşına; “Gül ağacına erişip eteğimi gülle doldurmak ve dostlarıma armağan olarak getirmek istedim. Lâkin ne çare! Gül kokusu öylesine büyüledi, o denli sarhoş etti ki beni, ne irâde kaldı ne düşünce…” diye cevap verdi.

Ey güzel ötüşlü Bülbül!

Aşkı ateşe koşan pervaneden öğren. Yanarak denedi her şeyi.

Allah’ın yoluna katılma iddiası olanlar, ondaki tutkuyu anlayamadılar.

Gerçeği bilen yitip gitti, bir haber geri gelmedi ondan.

Ey hayâl, kıyas, sanı, kuruntu ve tahminden edindiğimiz bilgilerden yüce olan Allah’ım!

Ömür gelip geçti, oysa hâlâ senin bilginin başlangıcındayız.