BİR CANIM GİTTİ :(
Gönderen: Canraşit
2.715 görüntü
Nazlı'yı İnternet yoluyla sahiplenmiştim tam bir yıl önce. 1 yaşındaydı ve ancak bir sene benimle beraber olabildi. Çok iyi kediydi. Van Kedisiymiş eski sahibinin beyanına göre. Çok asil bir candı gerçekten. Hiç öyle ben vermedikçe yemeğe saldırma, tezgahlara çıkma, işim varken ısrarla bana psikolojik baskı yapma huyları falan yoktu. İşimi bitirmemi sabırla bekler, ondan sonra peşime düşerdi.
Hiç evden dışarı çıkarılmamıştı bana geldiğinde, ben de çıkarmadım. Fakat, giriş katındaki dairemin kapalı balkonun demirlerine yaptığım tel örgülere rağmen cam ile demirler arasındaki boşluktan ara sıra kaçıp mutfaktan girmeye alışmıştı. Fakat, onun dışında bahçede fazla zaman geçirme huyu yoktu. Tek sorunu, tek başına büyüdüğü için evimdeki diğer kedilerle asla anlaşamıyor olması idi. O tedirgin oldukça evdeki pabuçlarının dama atıldığını düşünen ( bence tabii
) diğer dişiler ona düşman olmuştu. Onun için diğerlerinden biraz tecrit etmem, korumam gerekiyordu zaman zaman. Buna karşılık yine de günler geçtikçe az da olsa cesaretlenmeye başlamıştı ki, hamile kalınca ve yavrulayınca annelik içgüdüsü tedirginliğini bastırmıştı. Hatta diğerlerini korkutmaya, kendini savunmaya da başlamıştı.
Ve geçen perşembe günü evdeydim ve Forumda tartışırken çok fazla koşturdukları için kafamı karıştıran 4 yavrusunu Anneleriyle birlikte Kapalı Balkona koydum. Forumda işim bittikten sonra da onları yeniden içeri aldım ve fakat Anne yoktu. Gelir diye bekledim ama gelmedi. 2 saat sonra aramaya çıktım ama her bahçeye, her yere bakmama rağmen ne dirisini ne de ölüsünü bulamadım. Sabah yine aradım. İşten gelince yine aradım. Ama yoktu. Derken karşı apartmanın görevlisine sordum ve acı gerçeği öğrendim. Araba çarpmıştı ve onu çöpe atmışlardı. İşte o zaman daha çok üzüldüm. Onun gibi asil bir canın bir mezarı olmalıydı...Olamadı.
Ve farkettim ki, ona ait çok az fotoğraf varmış.
Kanepede uyurken
Güle güle Nazlıcan !
Hep böyle huzurlu uyu...
) diğer dişiler ona düşman olmuştu. Onun için diğerlerinden biraz tecrit etmem, korumam gerekiyordu zaman zaman. Buna karşılık yine de günler geçtikçe az da olsa cesaretlenmeye başlamıştı ki, hamile kalınca ve yavrulayınca annelik içgüdüsü tedirginliğini bastırmıştı. Hatta diğerlerini korkutmaya, kendini savunmaya da başlamıştı.
Bu da onlardan birisi :
Kaynak: Bir canım gitti 
-
3
2 Yorum
Önerilen Yorumlar