BURADAN BAKINCA SORUN YOK GİBİ:=)

Bu gece İzmir'in en sıcak gecesi olmalı,ne yaptıysam uyuyamadım...Aslında iyi tarafından bakacak olursam uykusuz kaldığım iyi oldu...

İyi tarafından bakmak; bu Alp'in yeni favori cümlesi... Bugünlerde her yaptığı kabahatin ardından bu cümleyi söylüyor. Bu akşam mutfak masasının üstünde marketten aldığım sütler ve nescafe kavanozuyla kule yapmaya uğraşıyordu. Ona kavanozun, düşüp kırılabileceğini söyledim. Birkaç saniye sonra, tam da düşündüğüm gibi oldu... "Alppp" deyince;

- "Anne bir de iyi tarafından bak; kavanoz sadece düştü ama kırılmadı, oysa kırılabilirdi"

Bücür...

Epeydir bloga yazamıyorum, aslında yazmıyorum desem daha doğru. Yazmıyorum çünkü tatsız tuzsuz iç karartıcı şeylerden öte birşeyler yazamam gibi geliyor. Geliyor-du... Uykusuz kalınca biraz düşünmeye fırsatım oldu. Kendime, "yahu hiç mi yok yüzünü güldüren birşeyler, tamamen karanlıkta mısın, hiç mi ışık yok etrafında?" dedim.

Hemen neferlerim, canlarım dedim... Yaren'im Alp'im... Bir sıcaklık kapladı içimi, ısıtıyorlardı beni, istediğim an sarıp sarmalıyorum onları. Çok şükür sağlıkları yerinde, aç değiller açıkta değiller diye düşündüm...

Sonra beni yanlız bırakmayan dostlarımı düşündüm, gülümsedim...

"E be kızım, hiç mi bir rüyan gerçek olmadı senin?" dedim Olmaz mı, oldu tabi... hatta sonra düşündüm de keşke hepsi gerçek olmasaydı bile dedim...

Annemi düşündüm, eskisi kadar bitkin olmadığını, ağrılardan daha az şikayet ettiğini, yemeklerini bile artık kendinin yaptığını düşündüm ve yine mutlu oldum.

Suşi suşi suşiiiii, canım kızım, prensesim, seni hiç unuturmuyum..."Artık bir kedim bile yok" şarkısını söylemiyorum ben, çünkü var... Diloştan sonra bir kediyi asla böyle sevemem sanıyordum, hayatıma giriş zamanın sanki özellikle ayarlanmış gibi, bunu nasıl gözardı edebilirim.

Aslında bir değil birçok kedim var desem daha doğru. Annemler kendi evlerini bırakıp kiraya çıktılar diye çok üzülmüştüm, ama onun da iyi bir yanını buldum düşününce. Siteleri kedi kaynıyorrrrr ve biz çocuklarla onları da besliyoruz...

Kuşlarım güzellerim; gerçi iki haftadır apartmanın boyası için kurulan iskele yüzünden konamıyorlar pencereme, ama az kaldı, boya bitince gelirler nasılsa.

Ev dedim de; evimizin kredisi bitti artık... İşte gülmem için bir neden daha! Beş yıl biter mi diyordum. Çok şükür.

Belki de Alp'in iyi tarafından bak deyip durmasını Allah söyletiyordur Alp'e. Ben işaretlere inanırım.

Bir yıl önce çok beğenip alamadığım bir çift ayakkabının aynısını indirim mağazasında bulup aldım yakınlarda. Otobüste dönerken ayakkabılar ayağımdaydı ve bana şöyle bağırıyorlardı adeta, " Kader kısmet, vakit saat Radya "

Neyse bu Pollyanna uyusun artık. Mutluyuzzz huzurluyuzzz.... Sanki biraz serinledi gibi ya da bilmiyorum belki de benim yüreğime su serpilmiştir kimbilir...

Not:Aklıma birşey daha geldi de geri döndüm...Dün akşam annemlerde albümlere baktık da...Yarenle ben benim eskisinden daha güzel olduğuma karar verdik...Yaşlandıkça güzelleşiyorum yani...Çok mutlu oldum çokkkkk...