Senede Bir Gün
Gönderen: Saudade
823 görüntü
İnsan ruhunun zamanla acılara duyarsızlaştığını öğrendim yıllar boyunca...
Özlemek başlarda dayanılmaz bir acı veriyordu.Örneğin her yerde seni yanımda hissetmeye çalışıyordum,geceleri yatağıma girip arkamı döndüğümde enseme değen ılık nefesin senin olduğuna kendime inandırmaya çalışıyordum.
Günler haftalar aylar saymakla geçmiyordu,ama sen demiştin ki; "bazen belkide sadece senede bir gün olacak" ve bende sana; "şarkıda ki gibi mi yani?" demiştim.Hatırlıyormusun o şarkıyı;
Gönlümde açmadan solan bir gülsün
Her zaman gamlıyım her zaman üzgün
Beklerim yolunu aylar boyunca
Yeterki gel bana
Senede bir gün
Ağarsın saçların, solsun yanağın
Adını anmaktan yansın dudağım
Bu aşka canımı adayacağım
Yeter ki gel bana
Senede bir gün
Sadece gelmeni beklemek acı vermiyordu,aramanı da bekliyordum günlerce.Koşuşturmanın arasında aklına düşeyim diye gözlerimi kapatıp telapati kurmaya çalışırdım seninle.Bir keresinde öyle çaresiz kalmıştım ki,çılgınca ve çocukça bir fikir geldi aklıma.
Telefonu kalbimin üstüne koydum,ben sesimi duyuramıyordum,hani olurda kalbim bir yol bulurda senin kalbine ulaşırdı bir şekilde.Telefon çaldı o anda.Yerimden öyle bir sıçradım ki...Arayan sendin.Bu bir mucizemiydi bilmiyordum.
Ben yukarıda ki şarkıyı söylerken sen hangi şarkıyı mırıldanıyordun? Belkide şöyledir:
Orda bir kadın var uzakta
gitmesem de görmesem de
o kadın benim kadınımdır...mı?
2 Yorum
Önerilen Yorumlar