İnançla, Umutla Örülü O Şey En Çok O Umurumda

Umurumda değil derdin bir zamanlar

Acı da, aşk da, çocuklar da

Yıllar sonra şimdi diyorsun ki

Acı değil ama

Çocuklarla aşk umurumda

Çocuklarla aşk

Çünkü bir insanı hayata bağlar

Öyleyse umurunda her şey

Yani karının baş ağrısı

Ve afişlemeye giderken sen

Üstelik elinde elması da varken

Kızının arkandan ağlaması

Eskiden derdin ki

Ansızın ölüversem bir kazada

Umurunda değildi ölüm de hayat da

Gerçi ölüm şimdi de değil ama

Yaşamak korkunç umurumda

Örneğin kahvaltı dahi

Etmezdin eskiden sabahları

Ama şimdi içtiğin çayın demi

Bile ilgilendiriyor seni

Bir kız var evinizin karşısında

Yaşı geçkin biraz, evde kalmış

Her gün, ama her gün pencere kenarında

Oje sürer saatlerce tırnaklarına

O kızın o pencereden sızıp

Sokağa taşan hüznü umurunda

Yeni bir bildiri dağıtılacak değil mi

Kolay, bildiğin bir iş

Ama hayatının en önemli işini yapıyorsun sanki

Ellerinde

Onca deneyden sonra hâlâ

İlk bildiriyi uzatırkenki acemilik ve sevinç

Bu umurunda

Umurunda her şey

Ama sana hayatı yeniden sevdiren

Hayatın küçük, sıradan sevinçlerini

Acılarını sevdiren

İnançla, umutla örülü o şey

İşte en çok

O umurunda

İsmail Uyaroğlu