Henri Cartier Brésson

Bir Bisiklet. Hızla ilerliyor, flu. Bir sokak , sarmal merdivenlerin tepesinden çekilmiş bir fotoğraf. Bisikletin çizdiği yol gibi , kaldırım taşları ve yolun yapısı da yumuşak bir yapı çiziyor. Sarmal merdivenin aşağı doğru kıvrılırken ki ovallığı ile de örtüşüyor aynı zamanda.

Fotoğraf sarmal merdivenler , kaldırım taşlarının diziliş tarzı ile oval hatlı bir duruş çizse de fotoğrafın en üstündeki kaldırımla duvar arasındaki üçgen ile merdivenin orta basamakları farklı boyutlardaki aynı üçgen şekilleri oluşturmuş.

Biraz daha fotografik bir dille devam edelim ; kontrast değerlerinde nitel bir öne çıkışın söz konusu olduğu bu fotoğraf ritim duygusunu da bisiklet süren figürle destekleyerek bir öne çıkış vurgulamakta. Merdiven fotoğrafta sürükleyici öğe olmayı görev edinerek gözleri bisikletteki hıza yönlendirmekte ve izleyiciyi bu özelliğiyle fotoğrafı takip edilebilmesine olanak kazandırmaktadır.

Fotoğraf sanatındaki esas vurucu noktanın davetkarlık olduğunu unutmayan fotoğrafçı ayrıca bir taşla iki kuş vurmakta, ve iki ritm değerini bizlere sunmakta.

Birincisi merdivenlerin yükseklik-alçaklık ilişkileriyle konumlandırılmış olması ile espas değerlerine besin kaynağı olmuş.

İkincisi de küçük ama ana ayrıntı olan bisikletteki süre ve hızın ani vuruculuğu ile kazandırdığı brüt esprinin varoluşa da bu fotoğrafın çıkış ve beklenti noktası olduğunu söyleyebiliriz.

İlk bakışta görünen ve fotoğrafa dinamizm katan bisikletlinin dışında biraz daha dikkatli bakarsanız görebileceğiniz bir su birikintisi var. Sanki zamanın akıp geçtiğini anlatıyor “farkettirmeden”..Bisikletli ise bir şeyin peşinden gidiyor sanki , ya da bir yerlere yetişmeye çalışıyor. Kadraja kasten alınmış duvarlar ise sınırlılık hissi yaratıyor , sanki bu sokak, fotoğrafı çekilmesi için hazırlanmış da , onu statikliğinden kurtaracak bir bisikletli bekliyormuş ...

Belki de Bresson’ un anlatmak istediği bununla sınırlı değildir. Belki de sessizce akan ve dikkatli bakmazsanız farkedemeyeceğiniz su birikintisi ile bir şeyleri yakalamaya çalışan , zamanın peşinden koşan bisikletliyi “insan” olarak görmemizi istemiştir. Sokak hayat , bazılarımız akıp gidiyor , bazılarımızsa hayatın –yani sokağın- şekillendirdiği yol ile hızlanıp , peşinden koşuyoruz bir şeylerin. Yakalayabiliyor muyuz?Orası malum . Siyah beyaz bir mutlak an fotoğrafı ile

Hayatımızı renklendirdiği için Bresson’a teşekkürler !!