Zıplanacak içerik
  • Üye Ol

Blanc Sombre "écrit"

  • başlık
    6
  • yorum
    49
  • görüntü
    8.480

KİMSİN SEN ?


Dünyaya gelir gelmez içine girdiği o karışık kalabalık hayat, zor bir aile, onların yaşadığı acılar, kötü günler, nankörlükler...

 

Gördüğü bildiği tek hayat buydu.

 

Bu hayattan kaçmak için bir liman aradın kendine hiçbir şey soruşturmadan yanaştın o limana.Peki kurtuldun mu? Sana aşktan başka her şeyi verdi o liman değil mi?

 

Aslında bir limandın sen zaten başlı başına bütün herkesi o sıcak şefkatinle, sevginle korudun.Ama sana gerekli olanı bir türlü bulamadın.

 

Bütün zorluklarla dalga geçtin sen, her derde çare oldun. Bu gücü nereden buluyorsun çok şaşırıyorum.Ama o cesur yürekliliği kendine de göster artık.

 

Kimsin sen? Kime söylüyorum ben bunları onu da bilmiyorum.

 

Korkma tutkularının alevinden, yürü yürü....Hayır kooşş... Bu hayatın neresinden dönersen kardır.

 

Bir gemi vardır okyanusta seni bekleyen ya da sana gelmek isteyen, senin gücüne ve aşkına ihtiyacı olan...hani o sıcacık...

 

Blanc Sombre

6 Yorum


Önerilen Yorumlar

rina

Gönderi tarihi:

Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:

Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.

 

Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik, "Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!", Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O, Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:

 

"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"

 

 

Sevgili Blanc Sombre,

 

Yazınızı okuyunca aklıma geldi.....

 

Yüreginize sağlık ......Dilerim beklediğiniz en kısa zamanda sizi bulur....

Radya

Gönderi tarihi:

Yazıyı okuyunca bu şarkı düştü aklıma :)

 

Böyle mi geçer bu rüya çok mu sevdin kederleri

Hangi günahın bedelisin sen mühürlü kaderim

Hep mi cefa gördüğün reva yok mu sende hiç vefa

Mühürlü kaderim ben gibi erir misin

Mühürlü kaderim bir yol verir misin

Gün olur bu rüyadan bende geçerim o gün sen de bitersin

Eyvallah der o şarabı bende içerim o gün sen de bitersin

Olmuyor ne yapsam olmuyor çokmu gördün hevesleri

Hasret senden yana sevda senden yana değişmedin kaderim

Hep mi hüsran bana hep mi veda yokmu sende hiç deva

 

Dinlemek için

Blanc Sombre

Gönderi tarihi:

Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:

Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.

 

Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik, "Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!", Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O, Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:

 

"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"

Sevgili Blanc Sombre,

 

Yazınızı okuyunca aklıma geldi.....

 

Yüreginize sağlık ......Dilerim beklediğiniz en kısa zamanda sizi bulur....

Teşekkürler Rina.Zaman anlar sadece değil mi?Sabrım var benim beklerim. :clover:

Blanc Sombre

Gönderi tarihi:

Yazıyı okuyunca bu şarkı düştü aklıma :)

 

Böyle mi geçer bu rüya çok mu sevdin kederleri

Hangi günahın bedelisin sen mühürlü kaderim

Hep mi cefa gördüğün reva yok mu sende hiç vefa

Mühürlü kaderim ben gibi erir misin

Mühürlü kaderim bir yol verir misin

Gün olur bu rüyadan bende geçerim o gün sen de bitersin

Eyvallah der o şarabı bende içerim o gün sen de bitersin

Olmuyor ne yapsam olmuyor çokmu gördün hevesleri

Hasret senden yana sevda senden yana değişmedin kaderim

Hep mi hüsran bana hep mi veda yokmu sende hiç deva

 

Dinlemek için

Çok hoş bir şarkı çok güzel sözler Teşekkür ederim Radya . :clover:

 

rina

Gönderi tarihi:

;)

Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:

Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.

 

Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik, "Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!", Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O, Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:

 

"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"

Sevgili Blanc Sombre,

 

Yazınızı okuyunca aklıma geldi.....

 

Yüreginize sağlık ......Dilerim beklediğiniz en kısa zamanda sizi bulur....

Teşekkürler Rina.Zaman anlar sadece değil mi?Sabrım var benim beklerim. :clover:

 

Bekleyiniz efendim bende çok sabırlıydım :online2long: .......Ödülümü aldım ;) ....

 

Zaman herşeyin ilacıdır :D .....

Blanc Sombre

Gönderi tarihi:

;)
Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:

Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.

 

Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.Aşk, "Zenginlik, beni de yanına alır mısın?" diye sormuş.Zenginlik, "Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. "Kibir, lütfen bana yardım et!", Kibir "Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin." diye cevap vermiş. Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var." Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış. Aşk, birden bir ses duymuş. "Gel Aşk! Seni yanıma alacağım..."Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: "Bana yardım eden kimdi?" Bilgi "O, Zaman'dı" diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:

 

"Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir"

Sevgili Blanc Sombre,

 

Yazınızı okuyunca aklıma geldi.....

 

Yüreginize sağlık ......Dilerim beklediğiniz en kısa zamanda sizi bulur....

Teşekkürler Rina.Zaman anlar sadece değil mi?Sabrım var benim beklerim. :clover:

 

Bekleyiniz efendim bende çok sabırlıydım :online2long: .......Ödülümü aldım ;) ....

 

Zaman herşeyin ilacıdır :D .....

Ben de alırım ödülü mü muhakkak değil mi? Tanrı bilir :)

×
×
  • Yeni Oluştur...

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.