ruhum bedenime dar geliyor bu aralar
Gönderen: deniz_kizi
3.118 görüntü
Küçük bir bedenin kocaman bir ruha yataklık ettiğini duymuştum. Acaba diyorum benim bedenim küçücük olmadıgı için mi ruhum dar geliyordu, acaba zayıflayınca ruhumda mı rahatlayacaktı. Ya ne ters bir orantıydı böyle bu. 
Tam tersi olması gerekmiyor muydu? Ruhum nasıl daracık bir bedende rahat olabilirdi, nasıl sıgabilirdi ki 
İnsanın kendisiyle dalga geçmesi de ayrı bir güzel bee.
Boşluğa düşmüştü ruhum bedenimde. Çıkmaz sokaklara girmiş ve her geri dönüşlerde biraz daha yorulmuştu. Sonunda bilmediği yollar arasında kaybolmaktansa, belki de bu yüzden boşluğa düşmeyi tercih etti. Nasıl bir histi bu ne hissediyordum yoksa hissiz miydim bugün? Ne hissedebilceğimi bile bilmiyor muydum? Tüm hislerim birbirine karışıp kördüğüm olmuştu sanki. Gülmek ve ağlamak arasında, kızgınlık ve umursamazlıklar arasında, kabullenememek ve unutmak, çığlıklar atmak ve susmak arasında belkide kayboldu ruhum. Çelişkiler arasında boğuluyordu adeta.
Müzik ruhun gıdası mıydı ? Hayır benim ruhumu besleyemiyordu ki. Dinlediğim şarkılar peşinden sürükleyip götürüyordu çıkmazlara ruhumu. Neden böyle olmuştu, neden bukadar güçsüz ve yorgun düşmüştü. İçimdeki nedenleri tatmin edebileceğim <ÇÜNKÜ>leri saklandıkları yerlerden çıkarmaktan mı yorulmuştu ruhum.
Dalga misali kayalara çarpıyor ve her defasında sanki yeni parçalara ayrılıyordu. Deniz durulur muydu, kurdurmuş dalgalar sakinleşir miydi?İçimdeki deniz durulaşacak, durgunlaşacaktı. Ama belki de ihtiyacı olan sadece <Zaman>dı, birazcık zaman.
Bu şehri mi sana benziyordu, yoksa sen mi bu şehre benziyordun karar veremezdim eskiden.
Gökyüzündeki bulutlar yağmuru içinde sakladığında, seni görürdüm onlarda; sende gözyaşlarını içinde saklardın kimseler görmesin diye.
Sokak lambalarının altında seni arardı gözlerim, sararmış yapraklar arasında.
Şimdide arıyorum ; çünkü ben yüreğim her daraldığında, her düştüğüm boşluklarda sana koşardım.Şimdi de daralıyor ruhum, çıkmazlarda arasında kayboluyor.Artık sana benzettiğim bu şehrin sokaklarında bulamıyorum seni. Ruhum daralsa da koşamam sana. Enkazlarda altında kalsada ruhum artık bulamam seni.
Artık benzemiyor bu şehir sana, belkide sen bir yabancısın bu şehir için artık.
Yağmur başlamıştı sanki ona da dar gelmişti bulutlar, ruhumun bedenime dar geldiği gibi.
12 Yorum
Önerilen Yorumlar