Yar...
Yar;
Ben seni,karanlık dehlizlerde bağrıma kadar çamurlu sular içerisinde el yordamıyla aradım..
Yar;
Ne zaman ki yorgun bitap düşüpte vazgeçmeye karar versem buğulu bir fısıltıyla adımı çağırışını duyarım,duyar tekrar yollara koyulurum dizlerimdeki yaralara ve çatlayan dudaklarıma aldırmadan..
Yar;
Bilirim güneş senin göğsünde,bilirim seni bulmam demek güneşi,gökyüzünü ve serin rüzgarlarıda bulmam demek..
İşte bu yüzden bir tek sen aslında herşeysin,bir vücutta topyekun bir hayatı barındırdığın için seni mutlak ama mutlak bulmam gerektiğinin farkındayım.
Seni bulmak birazda benim yaşamam demek...Yaşamamı sağlayacak tüm ihtiyaçlarım sende mevcut..
Yar;
Ben bu ıslak ve büyük taş duvarların mahkumu bu ıssız kervan geçmez yolların bekçisiyim,içimde seni bulma ümidimi korkularıma ve yalnızlığıma kalkan yaptım..
Yar;
Seni bir işaret bir iz olmadan aramak ne zormuş,bazen ayak seslerini duyduğumu sanır sese koşarım,oysaki duyduğum kendi ayak seslerimin yankısıdır,hep bu yüzden kendi ekseni etrafımda dönüşlerim..
..Ve bazen gözlerime yansır gölgeler sensin sanırım,oysaki duvarlarda bir görünüp bir kaybolan kendi akislerimdir.
Yar;
Ordasın biliyorum aslında sana çok yakın olduğumuda hissediyorum,sadece seni bulmamı isteyeceğin zamanı bekliyorsun..
sonra avuçlarında sularla çatlayan dudaklarımı ıslatacaksın...Ve üşüyen ruhuma örtü olup...
suheda
4 Yorum
Önerilen Yorumlar