çift kale mac yapardık sokakta.. kaldırım taşlarına aynı uzaklıkta iki tarafa taş koyardık.. iki taraftaki kalelerinde aynı ölcüde lması icin adımlardık tasların arasını.. sonra adam alısırdık.. 3erli yada 4erli..eşit dagılım yapmaya calısır eksik kalınca kücük cocuklardan birini alırdık takıma.. birde bizim sokak yokuştu.. ilk yarı yukarıya hucum eden takım ikinci yarı asagıya hucum ederdi ve kim topa gereksiz sekilde hızlı vurursa yokuş asagı gidip almak zorundaydı.. cogu zaman vuran oyuncu gidip almazdı tartısma cıkardı.. kucuk cocuklardan birni gonderirdik:p

yazın asfalt sıcak olurdu ve kalecilik yapmak hosuma giderdi kalkmazdım asfaltın uzerinden aklımca ucar planjon yapardım... ama sıkılırdım sonra forvete gecer gol atardım... genelde hep bizim mahalle takımı kazanırdı macları...kendimizi o zamanın ünlü fubolcuları olarak gorur onların isimlerini takardık... koeman platini maradona van basten gullit gibi... birbirimize öyle seslneirdik ve genelde maç ederken biri spiker gibi konusurdu sahanın icinde kendi kendine:)

başka bir sokakla mac yapamaya gitmek sanki deplasmana gitmek gibiydi.. ve sokaklar arasında kazanılan maclar unutulmaz herkes bilirdi sizi... bazende kücük kavgalar anlasmazlıklar cıkardı.. genelde mac icinde hakem yoktu ve faul fauldu herkes icin penaltıda penlatıydı.. gnelde kimse itiraz etmezdi.. cok nadiren anlasmazlık cıkarsa bu konuda kenarda oturan veya ordan gecen herhangi birine sorardık ne oldugunu.. sokalar zaten dar oldugu icin korner kullanmazdık eger bir okul bahecesinde oynamıyorsak.. 3 korner bir penaltı demekti ve sayrdık kornerleri

belki de bu yüzden hala futbol oynamayıda izlemeyide cok severim.. her ne kadar artık sartlar değişmiş ve biz büyümüş olsakta...