Birer birer kayıp giderde her bir sevilen, yenisi gelmez

Eline geçmez hele ki değeri hiç bilinmeyen, yürekte varsa

Sevgiden de ötesi

Sen ağlasan da boş, ışıkta yaksan nafile, odan karanlık

Hep loş, hayatın emri hep koş, bayağı bir bekledim boş

Yaşantım sanki bir savaş ve hoşta bazen, ama ateş

Kesildiğinde ve de sular durulduğunda, yoksa hep gülerdi

İnsan, hep kalırdı masum, saygıda bir kusur ettiğinde

Minnetinde değeri yok, kafalarda hesaplar yapılır ve

Mesafeler konur, fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten

Her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bir mesken, her

Anım birini özler, rüyada yolunu gözlediğim, düşünceler ve

Benliğimle canlanır tüm hatıralarım, bitince yalnızım

Gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem ve birde

Arkadaşlarım

Şimdi boşuna bakma saate zaman geç oldu, dün annem elimi

Tutarken bugün 29'da doldu, vakit can almaz ancak can

Yakar

Fakat bir bekle bak, knock out olursan çok sakat

Mücadeleyle geçen hayatta son round, kazanmak herkes ister

Ne istediğini bilmektir önemlisi var mı listen

Hayallerin, hırsın, cesaretin, sabır selametimse intikam

Felaketimdir

Ne mektebimde vardı huzurum, ne vardı evde, çıkıp bir

Başıma ağlamaktı belki caddelerde, hayallerin kurulduğu ve

Düşlerin yok olmadığı, bu gözlerinse dolduğu, zamanın

Donduğu bir yerdeyim, düşünceler dumanlı dağlar aynı

Gözse puslu, bir bakmışım mesafeler uzun ve tozlu, benimse

Yol yürür gider bir seyyah olurum, ne paranın bir değeri

Vardır aslında, ne de şerefle onurun

Ameleydim eskiden şafak sökerdi her gün işe giderken

Cebimde yoktu bir kuruş ve üsküdar'ımın her bir yeri

Yokuş

Her gün yeni bir suç, ittiler fakat ben olmadım tuş

Kanatlı doğmamış kuş, vakit hiç geçmemişti, ben hep aynı

Yerde saydım

Ekmekle vardı kavgam daha bir sertti günler, ve geçmişeydi

Saygım, gelecekti kaygım, kelebekti kalbim

Akar giderdim olsa bile bir derdim hep gülerdim, ve

Ağladığımı görebilen bir annem birde ben, inceden bir

Perde vardı gözlerimde

Göz görür fakat dilim susardı, ayaklarım, elim, kolumda

Bağlı, hayat bu dile kolay velakin her bir yerine ağrı

Ve kimi zaman düşündüm, aslında hiç üşenmedim ben hep

Düşündüm, hayata karşı dört silahşör hep güler sanmıştım

Bu öyle lanet olası tos bir pembe ki bir baktım her şey

Ciddi ve hemen uyandım

Gelsin hayat bildiği gibi gelsin, işimiz bu yaşamak

Unuttum bildiğimi doğarken, umudum ölmeden hatırlamak