Ben Ben Degilmisim Aslinda
Uc gunden beri kendimle savasirken anladigim tek birsey oldu. Aslinda yillardir cizdigim Gül portresi tamamen yalanmis. Aslinda icimin derinliklerinde benden baska birsey yasiyormus, ve ben icimin derinliklerinde yasayip duran bu seyin karsisinda cok gucsuz oldugumu hissettim, adeta yeniliyorum ona karsi.Bu gucsuzluk oyle birseyki bana kendimi, cok asagilanmis gibi hissettiriyor.
Kendimi oyle kotu hissediyorumki, surekli yapmamam gereken seyleri yapiyorum. Sonra cok basit biri oldugumu dusunuyorum.Bu duygudan nefret ettim. Hatta kendimden hic bu kadar nefret etmedim. Kendimi inanilmaz bir sekilde fazlalik gibi hissediyorum. Sanki hic biryere yakismiyorum. Bu duyguyu hissetmemdeki neden nedir acaba? Icimden hic birsey yapmak gelmiyor, ve gozume hersey o kadar bos geliyorki. Daha dun hayatin guzelliklerini anlatan bana bugun neler oluyor. Gulemiyorum ben... Ben hep gulerdim, hep ama. Annem sen gulunce guzellesiyon derdi, ama simdi gulemiyorum. Gulme duygumuda kaybetmis gibiyim...
Aklima gelen butun olumsuzluklar oyle bir toplandiki, hatta bir ara sigaranin ne demek oldugunu bile bilmek istediim.
Kendimden oyle igrendimki, canimi yakmak istedim...
Yok olup geri gelmemek istedim...
Mutsuzluk kotuymus, tekrar gulebilmek istedim...
Okadar cok sey istedimki bir anda aralarinda secim yapip birini secmemi isteseler hic dusunmeden mutlulugu secerdim...Ona oyle ihtiyacim varki su anda...
4 Yorum
Önerilen Yorumlar