BU ERKEK KISMISI, BEYNİYLE AĞZI ARASINDA İLİŞKİ KURMAK İÇİN, BİZİM GİBİ KENDİNİ YORMUYOR.

Büyük oğlum dört yaşında. Kendisinde bir şey gözlemledim. Bir anne olarak en büyük zevkim; evlatlarımdan bahsetmek. Onlardan, şikayet etmek.

Biz kadınlar, erkeklere oranla neredeyse beş katı fazla, konuşabiliyoruz. Dırdırımız, çocuklarla uğraşmamız, kaynanamızı çekiştirmelerimiz, kız arkadaşımızı kıskanmamız hep bundan. Bunlar, erkeklerde yok mu? Var tabi hem de, alasından var; kıskançlıkta bize bin basarlar. Benden çıkan kelimelere bak.

Bir kadın, sevmediği bir kadının en çok; arkasından konuşur. En çok; ona hava atar. Bir erkek, sevmediği bir erkeği; arabasıyla geçmeye çalışır. En tehlikeli şekilde, sağlamaya- sollamaya çalışır. Yetmez, eline tüfeğini alır, havaya ateş eder. Yetmez küfür eder.

Dikkat edilirse, erkek adam başka bir erkek adama karşı olan, kötü hislerini genelde sessiz şekillerde ifade ediyor. Aslında yaptığı şeylerden, epeyi ses çıkıyor. Ama çıkan ses, ağızdan çıkmıyor. Ses; ya arabadan çıkıyor, ya tüfekten. Hiçbiri yoksa, ilkokulda teneffüs aralarında öğrendiği, üç beş kelime dağarcıklı küfürlerini sıralıyor. Bu erkek kısmısı, beyniyle ağzı arasında ilişki kurmak için, bizim gibi kendini yormuyor.

Haliyle adamlar bizi anlamıyor. Çünkü akşama kadar işte kafa yoruyorlar ve evde kafalarını dinlendirmek istiyorlar. Bizle mi uğraşacaklar.

Benim büyük oğlum da bir erkek olduğu için, benim çok konuşmamı anlamamaya başladı. Büyümeye başladı yani. Çocukla nereye gitsem, iki lafımdan biri; oğlum sebze yemez, çikolataya bayılır, uykusu iyi. Eskiden, ben konuşurken oda başka bir şeylerle meşgul olurdu, ama beni dinlerdi de, bir yandan. Şimdi direkt dinliyor. Eğer keyfi yerindeyse, benim şikayetlerimden temenni bile çıkarıyor. İnşallah büyüyünce, bende sebzeleri severek yerim, diyor.

Bazen hızımı alamıyorum. Ne kadar olumsuz şey yapmışsa, başlıyorum anlatmaya. Çocukta, utanma duygusu geliştiğinden mi, beni bir ispiyoncu olarak gördüğünden mi bilmem, bana acı acı bakıyor. Bu bakışı ilk yakaladığımda, kendimi bir hain gibi hissettim. Aramızdaki ilişkiye ihanet ediyormuşum, hissine kapıldım. Artık rahat rahat, oğlumu şikayet edemiyorum. Bir iki sayıp, ardından ekliyorum. Allah razı olsun oğullarımdan, beni çok bunaltmadılar, diyorum.

Bazen anneler; çocukları ve kocaları dışında bir birlerine bahsedecek şey bulamıyorlar mı diye düşünüyorum. Hülya Avşar Sophia Loren’le, bir araya geldiğinde, çocuklardan, Zehra’dan konuşmuş. Al işte, sana kulvarlarında başarılı iki kadın , iki anne. Kariyer mariyer boş mu acaba? Çocukta yaparım, kariyer de yaparım lafı; çocuğu yaparken, aradan kariyeri de çıkarırım mı aslında?

Sevgili beyler. İşte biz kadınların bitmek bilmez düşünceleri. Aklımıza takılan, anlamaya çalıştığımız şeyler. Bir erkeğin kalbine giden yol midesinden geçer, diye bir laf var ya. Kadınları, en iyi aşçı olmaya zorlayan. Bir kadının kalbi de, onu dinlemekten geçiyor. Her akşam, bir on-on beş dakika kadar, anlattıkları kocası tarafından dinlenen, kadın gibi mutlusu var mıdır? İddia ediyorum yoktur.