Can Yücel şiirleri

GÜLER YÜZÜMLE

Viran bir rum evi adada oturduğumuz ev

Serinliğine serin Ferah olmasına ferah ya

Tam bir hakuran kafesi.

Bu deyimi aslına döndürmek için mi nedir

Bir çift de kumru gelip

Yuva yapmış çatısına.

Öyle usturubunla yerleşmişler ki

Çürümüş tahtaların arasına

Dışardan görünmüyorlar hiç.

Yalnız El-ayak çekildikten sonra

Derinden

Ve civan demlerle demlenircesine

Başlıyor dem çekmeleri

Benim de çökmeye yüz tutmuş

Şu can kafesimde

Kadir sevgilim Güler’e sevgim

ÜSKÜDARA GİDELİM diyor hala

ÜSKÜDARA GİDELİM

ANAYASASI İNSANIN Ustamız Eluard’ın izinden

Kan yasası bu insanın:

Üzümden şarap yapacaksın

Çakmak taşından ateş

Ve öpücüklerden insan!

Can yasası bu insanın:

Savaşlara yoksulluklara

Ve binbir belaya karşın

İlle de yaşayacaksın!

Us yasası bu insanın:

Suyu şavka döndürüp

Düşü gerçeğe çevirip

Düşmanı dost kılacaksın!

Anayasası bu insanın

Emekleyen çocuktan

Uzayda koşana dek

Yürürlükte her zaman