başlarken

Aylar öncesinde sevgili Admin'den bir ismin üçı noktaya dönüşmesini istediğim de,kendisi bu isteğimi anlamlandıramamışdı.

Defalarca yazmak zorunda kalmışdım,illede üç nokta olsun diye.

Kendiside ısrarım karşısında bu isteğimi geri çevirmemişdi.

Tek bi şartla, üç nokta kalmamış onun yerine altı nokta oldu : )

Hatta garip ama bi hüzün dalgası bile yaşanmışdı.

Bu sebeple, o çok uzaklardan bana hep sımsıcak bir ses olan sevgili Admin'e, zaman zaman forum da yaşadığım kızgınlarımın, sitemlerimin muhatabı alıp, yazdığım tüm öfkeli mesajlara rağmen, bana uymayıp yanıtını hep sakinlikle ve nezaketle verdiği için de duble teşekür edeyim.

Hep söylerim,uzun yıllardır pc kullanıcısı olmama rağmen forum denen şeyi ilk burda keşfetmiş bulunmaktayım.

Biz buraya bir grup arkadaş ilk geldiğimiz zamanlarda, en fazla kullanıcı sayısı 100'ü bulmazdı bile.

O küçük grup içersinde yazmak zevkliydi hakketen.

Ama artık büyülmüş, nerdeyse kimi günler bakdığımda 1.000'leri zorlayan bi yer olmuş.

Artık ne güncele ne de diğer başlıklara yazma isteğim yok burda, bu ihtiyacımı gene daha küçük bi yerde karşılamaktayım.

Burda da bi geçmişimiz ve bizi hiç unutmayan vefalı dostlarımız var.Blogım kalmasını biras da bu sebeple istedim.

Biz gerçek yaşamdaki kişiliğimizi öldürüp, burda başka bi kişilik olarak yazmadık hiçbirzaman.

Özelimiz bize saklıdır. Onuda, dokunulmasın diye elden geldiğince dökmeme çabasında olduk.

Yaşama dair ilgi duyduğumuz konular neyse, onların üzerinden görüş bildirmeye çalışdık.

Bazen çoğaldık, bazen eksildik.Kırılınca kırdık.Ama hep neysek o olmaya çalışdık.

Ve en önemliside, şu bir parça iyiniyet hani, o hep vardı..

Neyse efem esdikçe gelirim gene,blog kısmı forumun kuzeyine bakıyor sanırsam.Ben de yazdıklarımı o kıyılara bırakıyorum.