SAVRULAN SOKAKLARINDA ÖMRÜMÜN
güldükçe
gün
devrilir gözlerinin akşamına
gecedir,bir rüzgar getirir ellerini
öperim,kimseler görmez....
dallar ıslaktır ay ışığında....
adın sonbahar yüzlü bir çocuk
ömrümün esrikliğine dolanır gelir
bu kentli akşamlar sanıktır,kanatır yokluğunu
sesin sessizliğimde çoğalır gelir
dallar ıslaktır ay ışığında...
gitmen bildiği gibi konuşuyordu
bensiz...
belki bir kış güneşiydin kimbilir
belki kimselerin uğramadığı bir güz çınarı
kalakaldın tenhalığa
gölgesiz...
/ ve şarkın kanayan bir gül gibi iner
savrulan sokaklarına ömrümün.../
yılmaz odabaşı
Önerilen Yorumlar
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.