en çok

senin yanında üşürdüm

sen beni her zaman üşütürdün de

haddimi aştığım zamanlarda

sana yaklaşmayı denediğim zamanlarda yani

en acımasız soğuğunu çarpardın üstüme

çok toydum

dayanamazdım

buz kesilirdim

ve son bir vuruşla

paramparça etmeyi de ihmal etmezdin

o buz kütlesini her seferinde

yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını

suya benzerdin

musluktan damlardın mesela

ben uykuya dalmadan hemen önce

uykumu bölmek için

yada durup dururken

bir salgın hastalık getirirdin uzaklardan

bana armağan ederdin

hiç bi şey yapmasan

ayakkabımın içine girerdin

tam da evden yeni çıkmışken ben

sen basbayağı suya benzerdin

ne zaman kötü hissetsen

kötü hissettirmek için

yokuş aşağı akmaya başlardın bütün gücünle

tabi ki ben olurdum yokuşun altında

ve her zaman hazırdı savunman;

yokuş yukarı nasıl akacaktın

ve tabi ki gövdemi parçalardın

sen benim gövdemi parçalardın da

yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını

sen suya benzerdin ya

sensiz olmazdı

olduğu kadar da olmazdı

yani ben bir hiç kimseydim

ama yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını

sırf ayaklarına batmasın diye..

Emre Aydın