Pardon Bayım!

Pardon Bayım.. Geçebilir miyim?

İnsanlar sadece "pardon" dediğimde farkettiler beni. Oysa görünmez olmayı ben seçmedim. Kibarlıksa kendimi göstermekte sağ kolumdu.

Ama bayım yolumdan çekilmedi.

Duymadı.

Görmedi.

Yürüyordum ama o yoldan geçmemiştim.

Bayım beni görmemişti..

Duymamıştı.

Çok ölünün yanağına parmağımı değdirdim ama..

Üstümde hala sarı kazağım vardı, ölmüş olamazdım.

Hiç davet edilmemiştim ben, şu hepinizin gittiği partilere.

Ama yine de hep o partilerdeydim ben.

Birinizin cebindeki adres kağıdının üstündeydim..

Kaybolduğunuz sokaklarında..

Birinizin alışveriş listesindeki elma!

Isıra ısıra bitirdiğiniz..

Birinizin elindeki yara!

Kopara kopara kanattığınız..

İlk yürüyüşünüzü..

İlk öpücüğünüzü..

Siz unuttunuz sanın.

Hepsini ben çaldım.

Şimdi

sallanan koltuğumda

Anılarınızı

paylaştırıyorum

kedilerime..

Pardon Bayım!Geçebilir miyim?

Bayım yine görmedi.

Yine duymadı.

Tabii anlamadı da

Anılarını

Neden

Çaldığımı

..

Oysa beni görmüş olsaydınız bayım!

Bana yol vermiş olsaydınız!

Şimdi ilk adımlarınızı hatırlayacaktınız..

Al bakalım kedicik..

Bir sana..

Bir bana..