Zıplanacak içerik

Taylan Abi'nin Yeri

Blog gönderen: Taylan Abi - Şurada: Genel

  • Başlık

    12

  • Yorum

    51

  • Görüntü

    16.750

Bu blog hakkında

Zaten ben bunları anı olsun diye yaşadım

Bu blogdaki başlıklar

Miras Kalan

Erkenciyim. Her yere erken giderim. Babamdan kalma huyum bu. Babama da babasından kalmış.   Dedem;   Demir yollarında kondüktör *zamanında. (*Yer kabuğu yeni soğumuşken. Kondüktör bknz : şöyle bişi) Kendisi malını bildiğinden ve zamanın tek alternatif ulaşım aracı tren olduğundan hareketle, ev halkını eğitmiş. Şartlandırmış da diyebiliriz aslında. Ev halkının muhtemel yolculuğu öncesinde Tren sizi beklemez, siz onu beklersiniz kabilinde vecizelerle evde dominant bir hava estirirmiş. Bilirmiş

1 itiraf 1 davet

Bu yazı bir itirafın ve bir davetin yazısı olacak.   Otuzikinci zafer yılına değmiş ömrümün en mutlu günleridir şu zamanlar. Aklımda en ufak kötü bir hatıram yok. Yaşadığım herşey güzelmiş, tanıdığım bildiğim insanlar hep iyi insanlarmış gibi geliyor. Oysa zihnimin o uzak köşesinde ne kötü zamanlar ve adı anılmayası olanlar da yok değilken. Tuhaf işte.   Yazmaya karar verdiğimde hep uç noktalarda oluyorum nedense. Ya çok yalnızım, ya çok umutsuz, ya çok mutsuz ya da kendimin bile inanamayaca

Esasında....

Buraya kadar gelmişsin, benim sana birşeyler anlatmam lazım değil mi canım arkadaşım? Bu merakın, bu zahmetin bir bedeli, bir kazanımı olmalı bence. O vakit yazalım, forumla ilgili olsun hatta canın da sıkılmaz böylece. Ne zaman bu forum için web adresini tıklasam beni karşılayan GÜNCEL KONULAR başlığı oluyor. Her ne kadar ilk anda buraya yönlenmek istemesem de, kendimi burada buluveriyorum. Tamam, siyaset severim, laf sokmaya bayılırım, laf sokup ayılttıkça keyiflenirim. Ama beni buraya çeken

Otel şeysi

Evinizmiş gibi yapan ama asla eviniz olamayacak bir yer. Ne sıklıkta ihtiyaç duyarsınız bilmiyorum ama hayatımda önemli bir kısımdır kendisi. Güzel olan tarafı suya sabuna dokunmadan, çarşafa havluya yer aramadan dağıtabilecek ve döndüğünüzde toplamayacak olmanızdır. Kahvaltı karga bokunu yemeden hazır, çay kahve süt portakal suyu vişne soda hede hödö emrinize amade, omletiniz nasıl olsun sorusu da yanında promosyon, beğenmezsen yanında kıymalı-peynirli-patatesli-ıspanaklı börek çeşitleri mevc

17 Ağustos 1999

Çaresizliğimin, tükenmişliğimin, yorgunluğumun suskusunu yazmak kaldı kelimelerime.. Ağlamak neye çare ki? Kim duyar ağladığımı? Nereye düşer gözyaşlarım? Ve bir damla gözyaşının hükmü nedir ki yürek dağlayan feryada? Yüreğim yanıyor,ciğerim kanıyor.. Acımız sonsuz. Genç bedenlerimize hayatın yükü daha bir ağır geliyor artık. Genç olmanın sızısı çok başka. Umut kalmadi artık, herşeyi tükettim. 17 Ağustos 1999'da yitirdik o güzel insanı... Mekanın cennet olsun Kadircan. (19.08.1999,İstanbul)

Ümit Yaşar Oğuzcan

Ben, İsmail ve Rüstem Yılbaşını kutluyoruz bu gece Ve üçümüz üç kadehten İstanbul’u yudumluyoruz İstanbul zehir zemberek İstanbul buruk,İstanbul acı Susuz içilmiyor İstanbul Mezesiz gitmiyor Suyumuz halis Taşdelen Mezemiz sakız leblebisi Sonra kahır, hüzün ve elem Şerefe İsmail şerefe Rüstem   Rüstem’in aklında bir kız Ondokuzunda civelek Hey gidi baba Rüstem Hey gidi kah.pe felek Kızın adı Müjgan Kolej mezunu Saçları sarı mı sarı Gözleri yeşil mi yeşil R

Google'da eski sevgiliyi aramak

Genciz. Bununla birlikte kısa ömürlerimize ne kadar çok şey sığdırıyoruz farkında olmadan. Çocukluktan gençliğe geçen dönem tamamen kayıp bir dönem gibi sanki. Ama sonrasındaki "delikanlı" ve "genç kız" olduğumuz yılların hesabını kendimize çok zor veriyoruz bazen. Evet, pişmanlıklardan ve keşke'lerden bahsediyorum. Hiç bir ilişkimi nefretle, kötülükle hatırlamadığımdan sanırım hepsini ayrı ayrı özlerim. Hep söylerim, benim en iyi becerdiğim şey "ayrılmak". En temiz, en sorunsuz, en saygılı, e

Bisiklet

Yaz başı henüz ama hava feci sıcak, küresel olan herşey yanlış bence. Konu sıcaklık olduğunda bile bi ipnelik giriyo işin içine, neden? Çünkü küresel, top gibin. Neysem, işten çıktım eve gidiyorum saat 18:20 suları yoldayım, klimalı arabamda pek bir rahatım diye düşünmekteyim. Kırmızı ışıkta yanıma bisikletli bi oğlan durdu. Yakayı bağrı açmış, belki benden daha yorgun ama eminim daha keyifli. Keyifliydi değildi, sıcaktı mok püsürdü diye düşünürken, bisikletlerdeki şu sele ile gidon (direksiyon

18/11

Yalnız bir anlatıcıyım ben. Ne zaman birisi seni sorsa silahıma davranıyorum. Tedirgin ve mahçup mahalle arası aşkları gibiyim. Bir deniz kıyısında, gözünün alabildiği kumsalda şeklini bile bilemeyeceğin bir kum tanesi gibiyim. Olası bir rüzgarda savrulup gideceğim sanki hayatından sen bilmeden. Ölçeğini bilmediğim bir haritada karşımdasın, ne yönümü ne yerimi biliyorum hayatında. Bir kazaydı yaşamına karışmışlığım o Pazar gecesinde; Oysa ben adınla başlıyorum sonraki gündüzlerime. Senden uzak

30 yılın öyküsüdür

1977 Ankara, Temmuz'un körü sıcak bir yaz günü. Ben de aranızdayım artık! Çocuksu benzetmelerim içinde geçen yıllar, Tokat'ın Turhal ilçesi. Koltuklu at arabası (fayton), taşlı yağmur (dolu), karanlık gazoz (kola), dünya makinesi (dürbün) dolu günler. Yaş 7, ilkokuldayım. ABC'yi öğrenmeden vücudumdaki dikişlerin 29'u geçtiği dönemler. 1988 ortaokuldayım, ilk aşkımı 5.sınıfta bırakmanın hüznü ile bıyıklarım terlemeye yüz tutmuş. Sesimin değiştiği, mahçupluğu öğrendiğim, hormanal yıllar. Vole

Çünkü ben ...

simdi yoksun... simdi uzaktan gecmisin fisiltilari duyuluyor.. oysa yoksun. ve senden baska birsey de yok icimde. cünkü ben seni, sen gittikten sonra da sevdim... aylar oldu hic duymazdin, nereye gitsem seni de götürürdüm. senin haberin bile olmazdi. ve sen yokken, ben nereye gitsem sana dogru bakardim. senin bu yoklugunu yoketmek isteyenlerle, aramizdaki ucurum derinlestikce gözlerim kamasir, sana dogru bakardim. ve yaralarim tatli bir aciyla kanardi... hayatla celiskilerim oldu. senin ayri bir
Misafir

"Beni kimse gerçekten sevmedi" dedim.

"Hayat karmaşık...Bir inci bulabilmek için binlerce istiridyeyi açmak zorunda kalırsın. Bazen ellerin parçalanır. Ve açtığın istiridye boş çıkar...İstediğin ve beklediğin, delice sevmeyi istediğin her kimse her an her yerden çıkabilir.Boş boş yazıyorsun diyebilirsin bana... Ama lafını bile edebiliyorsak hala umut vardır bence...Yeter ki sen gönül gözünü kapatma...Mutlu olacak çok şeye sahibiz.Sen bir ışık görmüyorsan...Bu her taraf karanlık anlamına mı gelir? Belki de gözlerin kapalı ağlıyorsun.
Misafir

Önemli Bilgiler

Bu siteyi kullanmaya başladığınız anda kuralları kabul ediyorsunuz Kullanım Koşulu.

Kabul Ediyorum