leventozgec

MÜLAKAT Bir iş kapısında sıraya girdim Derdimi duyunca başa yazdılar. Gözümdeki yaşı sildiler amma Sözümdeki taşı boşa yazdılar! Bozuk bir moralle huzura durdum kendimce her tavrı hayıra yordum Sorularda doğru cevabı buldum Alaylı bakışı kaşa yazdılar! Öğlen oldu istirahat verildi Umutlarım çimenlere serildi Yuttuğum lokmayla yüzüm gerildi Zehirden soruyu aşa yazdılar! Hayaller kuruldu simit başında Param olsa ayran gelir peşinde Bakışlar yoruldu yirmi yaşında Yorgun bakışımı düşe yazdılar! Yeniden bir daha girdik içeri Tavşan kanı çayı gözdü içeni Soruyu bilsem de yok ki seçeni Sinirimi kırık dişe yazdılar! Sınav bitti başka odaya girdim Kırılan umudu derdimle derdim Kayıt memuruna adımı verdim Toz pembe renginde fişe yazdılar! Boynumu bükerek çıktım dışarı Dilim sükut etse gönlüm haşarı Bu seferde seçemeden baharı Bir sonraki kara kışa yazdılar..! M.Levent ÖZGEÇ Gönül Pınarı Kitabından

[/DÜŞÜNMEKTEN KORKAN MI VAR ? (Düz Yazı) Bu sefer kaleme almak istediğim konu; Güzel sözlerin insanların hayatıyla bire bir nasıl bağlantılı olduğununu örnekler vererek açıklamaya çalışmak olacaktır. Kullanılan bu güzel sözlerin ne kadar önemli bir yere sahip olduğuna,ne kadar gerçekleri anlattığına gelin birlikte karar verelim. İlk olarak sevgi ve saygı kavramını ele almaya çalıştım. Eflatun der ki; Saygının olduğu her yerde korku olur ama, korkunun olduğu her yerde saygı olmaz.Bu konuda birde Pastör'ün güzel bir sözü vardır.Oda demiş ki; Ben bir çocuğa baktığım zaman ona iki türlü duygu beslerim.Bunlardan birincisi; O bir çocuk olduğu için onu çok severim.İkincisi ise; O yarının bir büyüğü olduğu için ona çok fazla saygı duyarım. Ne kadar gerçek payı olan güzel sözler değil mi? Bu güzel sözden de anlaşıldığı gibi sevgi de,saygı da her zaman karşılıklı olmuş,birbirinden ayrılmayarak bir bütünlük arz etmiştir. Zorla duyulan ne saygı ne de sevgi olur.Zorlama ile sevgi ve saygı duydurmak isteyenler de,her zaman kişiliğinden ve karakterinden kaybettikleri de açık olarak çevresi tarafından gözlenmiştir. Yaradılanların en şereflisi olan bizler bazen saygı kavramını da karıştırıveririz ve sonra; Özellikle bazı insanları tanıdıkça, hayvanlara daha fazla saygı duyduk ya...Diyerek bu acı gerçeğin maalesef ne kadar doğru söylenmiş bir söz olduğunu kabul ederiz. Menfaatler uğruna,büyük bir haz duyarak bir başka canlıya zarar Veren yine bizler değil miyiz? Bu konuda ise Thomos MORE şöyle der. '''Birilerinin acıları ve üzüntüleri karşısında keyif sürüp saltanat yapmak krallık değil,zindan bekçiliği yapmaktır.Bu sözü ise kesinlikle kabul etmeyen maalesef yine bizleriz.Hele bazıları vardır ki; Mikrofonla nikah kıymışca, Ledric DUMAND'ın bu güzel sözünü de onaylar gibi “Öyle horozlar vardır ki, Hep öttükleri için güneşin doğduğunu sanırlar.” Diyerek çevresinde bulunan insanları da yaktıklarının farkına bile varmazlar. Hepimiz bu kelimeleri çok sık kullanırız.''' Bana akıl verme para ver Veya aklını kendine sakla gibi...”Elbette akıl danışılacak insan,kişiden Kişiye değişir.Hele akıl vermeye kalkan bir sözümde de söylediğim gibi 'toplum içinde kendisini çok zeki sanan insanlar,zekalarını da her zaman kendi zekalarıyla yarıştıranlardır.' Veya Bourliagut'un sözüyle de 'Akıllı olmak isteyen bir eşeğin ilk katlandığı şey,kendisinin gerçekten bir eşek olduğu gerçeğidir.' gibi… Büyüklerimizin saygıyla ellerinden öperek şimdi bu güzel sözlere korkuyla yaklaşanlara,Peyami SAFA’nın söylediği gibi “Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır,zaman insanları değil armutları olgunlaştırır” sözü veya karanlıktan korkan bir çocuğu kolaylıkla hoş görebilirsiniz ama; Hayatta ki asıl trajedi yetişkinlerin aydınlıktan korkmasıdır sözünü sanırım iyice düşünmemiz gerekmiyor mu..? M. Levent ÖZGEÇ i]

- - - BU GÜN BAYRAM - - - Her bayram sabahında umut dolar gönlüme Geleceksin sanarak yollarına bakarım! Sensiz geçen günümde kaybolan umudumu Umudumda yaşatır yüreğime atarım! Bu gün bayram olmuş neye yarar ki Yine yol beklerim gelenim olmaz Gözler yaşlı olur dert aleminde Gözlerin yaşını silenim olmaz! Her bayram sabahında akıl kalır yollarda Geleceksin sanarak yollarına bakarım Avuttukça içimde hüsran olan yılları Gözlerimden çığ olup yüreğime akarım! Bu gün bayram olmuş neye yarar ki Şimdi ne haldeyim bilenim olmaz Hasret kervanında ben bir başıma Giderim Teselli verenim olmaz..! M. Levent ÖZGEÇ Mısralar da Ağlar Kitabından

MEYDAN OKURUM Ne sonbahar ne de kış soğutur bu gönlümü Her yandan alev alsam köze meydan okurum! Eşim,dostum ahbabım varsın duymasın beni Sözlüklere damlasam söze meydan okurum! İster yolum sarp olsun isterse de çakıllı Kalemim nişanımdır bak sinemde takılı İsteyen deli desin isteyen de akıllı Bir yol çizdim kendime düze meydan okurum! Tuzak olsa her yerde akıl almaz biçim de Namert’e nam verilse mert’te benim içimde Bir tek yürek ararken yürekçikler içinde Görmeyen bakar köre göze meydan okurum! Sebepsiz çok sebepler her an çıksa karşıma Bir günde iki defa girsem yeni yaşıma Varsın dünya kurulsun taht misali başıma Bire bin haykırıp ta yüze meydan okurum! Aynalar dostum benim baksam düşman bakıyor Her geçen gün her saat içimi karartıyor Hep sormuştum kendime kim kimi ağlatıyor Gözlerimden yaş sızsa yüze meydan okurum! Sırrımı aynaların sırlarına bırakıp Sırrı dökülene dek yüreğime kapatıp İbret olsun diyerek kendime bakıp bakıp Yüzümdeki kedere ize meydan okurum! Ay buluta saklansa karanlık olur yollar Fırtınalar kudursa eğilir bütün dallar Kime faydası var ki,gönül kırdı mı kullar Yaradan’a sığınıp yoza meydan okurum..! M. Levent ÖZGEÇ Gönül Pınarı Kitabından

CAN ARKADAŞIM Değirmen taşına verme gönlünü Sevdanı öğütmez can arkadaşım! Kuruyan gönül’e serme ömrünü Sevdanı büyütmez can arkadaşım! Ayrılıklar mısralara dökülür Her mısrada sanki ciğer sökülür İşte benim boynum ondan bükülür Bu sevda bükülmez can arkadaşım! Sayfalar dolusu şiirler yazsan Gizemli mısrada bin ahla ansan Gelene gidene sevdanı sorsan bu sevda sorulmaz can arkadaşım! Yüreklere zincir vursan olur mu Bağlasan da yürek orda durur mu Denizin içinde balık kurur mu Bu sevda kurumaz can arkadaşım! Sevdasız bedende kalbi neyleyim Şair'sem duygusuz aşk'ı neyleyim Bir gör şu halimi ben ne haldeyim Bu sevda görülmez can arkadaşım! Duygularım yine döndü ağıda Mısralarım dizildiler kağıda Bu feryadım eritti taş dağı da Bu sevda erimez can arkadaşım..! M.Levent ÖZGEÇ Mısralar da Ağlar Kitabından

- - - ARAMAYIN - - - Gönlümün yönünü çevirdim artık Karşıma çıkmaya yol aramayın ! Maziden çok anı devirdim artık Gönlüme akmaya yıl aramayın ! Yıllarca gönlümle baş başa kaldım Avutup ben beni hayale daldım Selam değmeyenden selamın aldım Gönlümü çalmaya dil aramayın ! Ne umutlar vardı döndüler gama Elem keder içtim hep kana kana Artık vakit çok geç dönmem o yana Benden tutunacak dal aramayın ! Benden tutunacak dal aramayın ..! M. Levent ÖZGEÇ

- - - GÖRDÜN MÜ ?- - - Yaz gününde kar yağınca başıma Hava sıcak üşüyorum gördün mü! Bu düz yolda neler çıktı karşıma Adım başı düşüyorum gördün mü! Sarhoş gibi dolanırken ayakta Gözüm kalır cadde Pazar sokakta Yüzün varsa dönüp arkana bak ta Bu halime şaşıyorum gördün mü! Gönlüm sığmaz geçer mi hiç elekten Bir mutlu an çalamadım felekten Mısralarım dökülünce yürekten Kalemimden taşıyorum gördün mü! Umudumun hayal olduğu her gün Mutluluk uzakmış benim gördüğüm Bütün hayallerim şimdi kör düğüm Anılarla yaşıyorum gördün mü..! M. Levent ÖZGEÇ

----- BENİ DÜŞÜN ------ Bu günlerine bakıp sakın ola aldanma İçine çaresizlik çökünce beni düşün! Aynalara bakarken güleceğini sanma İntizarım boynunu bükünce beni düşün! Kaybolan umutlar da yıkılan hayallerde Yaradan'a sığınan açtığın bu ellerde Bedenimde günahın dolanırken dillerde Gözlerin kanlı yaşı dökünce beni düşün! Bak şimdi gözünde yaş sözünde bin pişmanlık Düşün şöyle maziyi nerde kaldı düşmanlık Hani hep söylenir ya ömür ise bir anlık Dilin yürekten bir of çekince beni düşün! M. Levent ÖZGEÇ

- - - - - ÇİLE - - - - - Ben çileyle nikah kıydım Zemheri yaz gelir bana! Dert kitabı yazanların Ustası az gelir bana! Alırsam kalem elime Gülerim kendi halime Çile düşerse dilime Notası saz gelir bana! Yelken açtım dertten yana Takıldım meçhul kervana El açınca yaradana Yarası haz gelir bana! Ben çileyle savrulmuşum Hamurunda yoğrulmuşum Bin bir dertten doğrulmuşum Dahası vız gelir bana! Alıştı gönül hileye Bir ömür verdi çileye Bu kalp dönmüşse eleğe Fazlası naz gelir bana! Duysun beni cümle alem Çileyi yazar bu kalem Daha "Ç" harfi gelmeden Yolası kaz gelir bana! M .Levent ÖZGEÇ (Mısralar da Ağlar kitabından)

- - - SÖZÜN OLMALI - - - O siyah saçlarda beyaz ararsan Aynaya bakacak yüzün olmalı! Azrail kapını çaldığı saat Son defa diyecek sözün olmalı! Anlarsın o zaman gerçek olanı Gerçek unutturur yalan dolanı Hayatın renginde renk bulacaksan Kıbleye dönecek özün olmalı! Gönlünde her zaman mutluluk varken Yine de bir yanın hüzün olmalı Mevkiyle makamın dara düşmeden Gerçeği görecek gözün olmalı! Aldıysan hayatın gerçek tadını Yoksulun,garibin duy feryadını Mahşer'de hesabı vermeye gelsen Melekler yolunda izin olmalı! Gönüller hakikat,gerisi yalan Şöyle etrafına bak zaman zaman Ahrete yolculuk başladığı an Peşinden gelecek erin olmalı! Umutlar yarının bu günler senin Ne olur yarını kim bilir kimin Tertemiz olsa da beyaz kefenin Kıymetin bilecek yerin olmalı! Cennete açılan yolun olmalı..! M. Levent ÖZGEÇ Mısralar da Ağlar Kitabından

- - - ANLAYANA - - - Sanmayın bir benim hayatım söndü Benimle üç garip,bakar ağlarız ! Sanmayın bu günler maziye döndü Maziden resimler yakar ağlarız ! Daldıkça maziye gözler ıslanır Islanmış gözlere gönül yaslanır Yıkılan yürekler nasıl uslanır Her an içimizi çeker ağlarız ! Bir felaket gelmiş bu başımıza Zehir olup düşmüş her aşımıza Acımamış bizim genç yaşımıza Kadere hep boyun büker ağlarız ! İsyankar halimiz kimler içindir Yürekler yandıysa sevda içindir Benim yazdıklarım binler içindir Her zaman bir hüzün çöker ağlarız ! Gün olur bu devran değişir elbet Kalıcı değil ya biter bu nöbet Şimdi gönülleri gel de davet et O gün bir çift sözü döker ağlarız ! Döker ağlarız ..! M. Levent ÖZGEÇ

VAY BAŞIMA Duydun mu ? Bir çöplükte iki horoz Öter olmuş vay başıma! Aşk alevi cana gelip Tüter olmuş vay başıma! Aciz kalmış demir bilek Kula kulluk etmiş yürek Er bildiğim fistan etek Öper olmuş vay başıma! Kader saymış bu yazıyı Kurt yapmış körpe kuzuyu Korkutmuş tavşan tazıyı İter olmuş vay başıma! Bildiğim güller ayrı renk Kalmamış güllerde ahenk Zemheriyle olunca denk Yeter olmuş vay başıma! Bulandı bu yürek suyu Bu huy aslı'nın mı huyu Hem Mecnun'dan hem Kerem'den Beter olmuş vay başıma! Sözüm meclisten dışarı Bozulmuş gönlün ayarı Kumarbazı aşk diyarı Üter olmuş vay başıma. Yutar olmuş vay başıma...! M. Levent ÖZGEÇ 25 Şubat 2002 ‘Mısralar da Ağlar Kitabından’ Not : Ben sevgimi ve saygımı sadece 14 şubat ve 8 Mart tarihlerine sığdıramam… Ya siz..?

UTANMADILAR ..! O Adları andıkça mazime düşman oldum Alfabemden harf sildim yine utanmadılar ! Her geçen gün her saat bin bir isyanla doldum Çakalları dost bildim yine utanmadılar ! Dolaşmaya çıkmıştım yöneldim bir tarafa Yaşlı gözlerim ile baka kaldım etrafa O an gözüm takıldı dalınca o tarafa Bir an karşımda buldum yine utanmadılar ! Gördüler bu halimi hala gülüyorlardı Yıllardır bu bağrımı sanki kim deliyordu Kabul etmezler ama iyi biliyorlardı Hep biçar kalıp soldum yine utanmadılar ! …………………………….Yine utanmadılar..! M. Levent ÖZGEÇ