bürokrasi

Son yıllarda devlet dairelerine yolum düşmedi.

Şimdi işlerin hızlı yapıldığını söylüyorlar.

Ama eskiden işler hızlı yürümezdi.

'Bu gün git,yarın gel'sözünü herkes bilirdi.

İki kişinin rahatça yapabileceği iş için ,on kişinin çalıştığı servisler vardı.

İlginç olan şey,işler gene de yavaş yürürdü.

Veya tam tersi,on kişilik işi iki kişi yapardı.

Saçınızı-başınızı yolduracak uygulamalara şahit olurdunuz.

Yaşı kırkları aşmış kişilere sorun,mutlaka anlatacağı bir anısı vardır.

1980'li yıllardaydı.

Bir gün,çalıştığım işyerine,bir vergiyi ödemediğimize dair yazı geldi.

Oysa o vergiyi bizzat kendim ödemiştim.

Hem de vergi dairesinin kendi veznesine.

Makbuzu alıp gittim.

Temmuz ayının ortalarındaydık.

Vergi dairesi 5 kat.Gideceğim servis en üst katta.

Asansör var ama çalışmıyor.o sıcakta merdivenleri tırmandım.

Memura makbuzumu gösterdim.

--'Tamam.Şimdi bana bunun fotokopisini çektirip getir' dedi.

O zamanlar bilgisayar falan yok.

Fotokopi çekilen yer,2 sokak ötede.

Üstelik saat 12'ye yaklaşıyor.

1,5 saatlik öğle tatili başlamak üzere.

Memura:

--'Ben bu vergiyi ödedim.İşte makbuzu gördün.

Tarihini ve numarasını not edip bakamaz mısın?

Hem iş çabucak biter,hem de ben yorulmam.’

Dedim.Memur dediklerimi anladı mı,bilmiyorum,ama:

--'Talimat böyle.İstersen müdür yardımcısı ile görüş'

Dedi.

Müdür yardımcısına da aynı şeyleri söyledim:

--'Makbuzun fotokopisini getirmeniz lazım.Aksi halde dosya kapanmaz'

Demesin mi?

Şimdi siz olsanız:

--'Arkadaş,ben bu vergiyi ödedim.Hem de iki kat aşağıdaki vezneye.

Sizin birbirizden haberiniz yoksa bana ne?

Yapacağınız en ağır eylem icraya gitmek olur. Orada görüşürüz'

Demez misiniz?

Ben de bunları söyledim.Çıkıp gittim.

Gerçi sonra bir şey olmadı,ama bu yüzden icra dairelerinde koşturan çok kişi gördüm.