koku ve ses

[Φ modernjames]

Hayatımız boyunca duyduğunuz bütün sesler arasında en

az tanıdığımız,daha doğrusu hiç tanımadığımız tek ses,

kendi sesimizdir. Başka sesler bize birçok şeyi hatırlattığı

halde kendi sesimiz bize hiçbir şey hatırlatmaz. Sesimiz,

hafızamızda tek bir ışık bile yakmaz.

 

Kendi sesimiz bize yabancıdır

Kendi kokumuzu da alamayız.

Kokumuz da yabancıdır bize.

 

Bu kadar yakın olup da sesine ve kokusuna yabancı

olduğumuz tek insan kendimiziz. Belki de bu yüzden

kendimizi tanımayız. Belki de bu yüzden bir başka insanın

sesine ve kokusuna bu kadar çok ihtiyaç duyuyoruz. Belki

de bu yüzden aşık oluyoruz. Belki de, bir başkasının sesini

ve kokusunu kendi sesimizin ve kokumuzun yerine

koymaya, bir başkasının sesini ve kokusunu bir parçamız

gibi hissetmeye aşk diyoruz. Belki de, sevdiğimiz insanın

sesine doğru akıp gitmemiz, aslında kendimize doğru

yaptığımız bir yolculuk.

 

Kendi sesimize ve kokumuza hafızamızda yer yok.

Biz kendimize yabancıyız.

O yüzden başkalarının sesiyle sevinip, başkalarının sesiyle

acı duyuyoruz.

Aşkı aramak, hep kendi sesimizi, kendi kokumuzu aramak

belki.

Hafızamızda bizi dolaştıracak bir kılavuzu bulmaya

çalışmak.

Terkedildiğimizde duyduğumuz acı, bir parçamızı

kaybetmekten.

Terkettiğimizde ardımızda bıraktığımız keder, terkettiğimiz

insanın sesini ve kokusunu kendimizle birlikte götürerek

geride bıraktığmız boşluktan.

 

Aşkı yaşarken bunu hiç bitmeyeceğini sanmamız, bize

bağışlanan büyük yanılgı sonucu, aşık olduğumuz insanın

sesini ve kokusunu kendi parçamız sanmamızdan.

 

Sesler ve kokular olmasa geçmişimiz olmazdı.

Sesler ve kokular olmasa aşklar olmazdı.

Sesler ve kokular olmasa acılar ve sevinçler olmazdı.

 

Aşk kendimizin sandığımız bir sesin ve kokunun aslında

bize ait olmadığını, bir başkasının sesi ve kokusu olduğunu

anladığımız zaman bitiyor. Yanıldığımız sürece aşığız biz.

 

Seslerini kokularını istediklerimizin, vücutlarını da

isteyeceğiz. Seni seviyorum dediğimizde, sen benim sesim

ve kokumsun demek isteyeceğiz. Kendi hafızamızda

başkalarının sesleri ve kokularını kılavuz yapıp

dolaşabileceğiz ancak. Kendi geçmişimize ancak

başkalarıyla ulaşabileceğiz.

 

Aşk tanrısı, dünyayı yanılın emriyle yaratacak.

Hep yanılacağız.

Hep yanılıp yanıldığımız için hep acı çekeceğiz.

Ama sevinçlerimizi de bu yanılgıya borçlu olacağız.

Yanıldığımız sürece seveceğiz.

Sonra yanıldığımızı anlayacağız.

Ve gidip yeniden yanılacağız