kızın adı Eylül'dü

ellerine sarılmış, yalvarır gibi gitme diyordu. Unuttun mu sözlerimizi? Hayallerimizi unuttun mu? Her şeyi olduğu gibi bırakıp nereye gidiyorsun?

her şeyi yüzüstü bırakıp gidiyordun

gelirim bir gün, demiştin. geldin..ama gideceğin hiç hesapta yoktu..

yalan demiştim. bu Eylül ayrılığıdır, bir daha geri dönmezsin.

ayrılık olmayacak diye birbirimize söz vermiştik...

 

isyandım oysa ben

'EŞKİYAM' diyordu birileri

korkup gözlerimin ışığından

ne yol kesmiştim

ne de incitmiştim karıncayı

sözcükleri tutuşturuyordum ha bire

yakarak içimin ormanlarını..

 

ellerine benzeyen esmer bir hüzünle geliyor gece

öylesine vurulmuşum ki sevdana

göremediğim saçlarına

puşt gülüşüne

beni aşka kırdıran aşkına bedeller ödüyorum..

sessiz vede öfkeliyim...[

 

ELİF EYLÜL AYBAŞOĞLU

merhaba...şiir lerini okuyorum da gerçekten şiir yazma azminiz ve şiir lerin deki manaları düşününce ne kadar güzel ve ulaşılmaz bir iç dünyanın olduğunu tahmin edebiliyorum...dj eylül .....