Fail-i meçhullere bir bakış.

Gugukcuk'a

Bir baba varmış, evini severmiş sevmesine ama bazı kötü alışkanlıkları varmış. Kumar oynarmış mesela, bütün parasını ev halkının kumarda harcarmış, fakat ailesi kendisini suçlamasın diye, yolda gasp ettiler beni diyerek dövünüp ağlarmış.

Bu babaya göre sokaklar çok tehlikeliymiş, ev halkına yabancılarla konuşmaması gerektiğini öğütlermiş, yabancılar tehlikeli dermiş. Çünkü ev halkı yabancılarla konuşursa kendisinin kumarbaz olduğu ortaya çıkacakmış. Bu yüzden baba ev halkına bütün komşularıyla konuşmayı yasaklamış, ona göre üst kattakiler terörist, alt kattakiler zenci yan taraftakiler de katilmiş. Hatta bazı geceler kumarda kaybettiği paraların üstünü örtmek üst komşular tarafından paralarının çalındığı şayiasını ev halkı arasında yayarmış.

Bu yüzden ev halkı babalarına sonsuz güvenir ve komşulardan da nihayetsiz korkarmış. Komşularla konuşmaktan o kadar korkarlarmış ki bu hakikati görmelerini hep engellermiş.

Bu babanın bir oğlu varmış zeki, çevik ve de ahlaklı zamanla komşuların tehlikeli değil de asıl tehlikeli olanın babası olduğunu anlamış, babasının kumarbaz olduğunu komşularının ise hırsız olmayıp kendi halinde insanlar olduğunu fark etmiş, bunu öğrenen baba gözünü karartmış. Bir oğlu yüzünden hanımını ve diğer beş çocuğunu kaybetmek istemiyormuş, bir gün bu düşüncelerle oğlunu da alarak evden uzaklaşmış, bir köşe başında kendi oğlunu öldürmüş, sonra eve gelip basmış feveranı ‘’eyvah, oğlumuzu üst kattakiler öldürdü, diye’’.

Basit düşünceli ev halkı buna hemen inanmış ve üst kattakileri suçlamış, artık onları nerede görseler aralarında kavga çıkıyormuş, baba mı? O kumara üst kattakilerden biriyle anlaşıp devam ediyormuş..

bozan