GeÇeN GeMiLeRiN BıRaKTıĞı YaLNıZLıK....

ne tuhaf, bazen ben beni alıp götürüyorum bilmediğim yerlere

bilmediğim dediğim bildiğimden daha dürüst, daha bildik

ne zaman bir yola düştüysem ardımada kendimi bıraktım

ne zaman aynı şimdiki gibi başladı içimden "içimden gelmiyor" demelerim

yıkıldığım anlardı, aslolansa kendimi yıktığım anlardı

bir mevsimin getiri bunlar biliyorum,

her yağmur sonrasında toprak kokmaya çalışmak

ve bunu başaramamak

sonra birden, öyle aniden kendine bakmak öyle ulu orta bir durakta

bu şehrin yada yaban bir yerin ne fark eder desem de ediyormuş biliyomuşum

bildiğim şehir bana daha bir acımasızmış, elimden tutup denize atarmış bu zamanlarda

şimdi aklımda bir sürü, sonu gelmeyen bitmez hikayelerim peşim sıra geliyor

ardıma bakıyorum, daha dündü gittiğim yer ama elim kadar yakın bana bakıyorum da

burası bir ada sanki, ne kadar gitsem de aslında gitmiyorum

gitsem de gidemiyorum kendimden uzaklara

bir gemi geliyor yüreğimin gitmek istediği yerden

alsın beni istiyorum buradan, benden, kendimden

dönüyor, diyor, gitmek istemediğin yere

aklına bir soru takılıyor, biliyorum, diyor ben şaşkın bakarken

sorunun adı benim kendim, bunu gemi giderken farkediyorum

24:28, 24 Kasım 2005

"Kasım'a dair son parçam

gitsin istiyorum bu yağmurlar artık

benden geçmesinler uzun zaman

buharlaşmak istiyorum öyle ansızın

bir gün ben de yağmalıyım diyerek,

şimdi bu vakitlerde..."