BaZeN YaZMaK iSTeMeZ iNSaN

[Φ EmiLY_pandora]

Bazen Yazmak İstemez İnsan

 

Bazen yazmak istemez insan;

Kelimelerin taşıyamayacağı ağırlıklar olduğunu düşünür. Cümle

kuramaz, kurar kurar bozar. Hiçbir cümlenin tam olarak doğru anlamı

veremiyeceği kanaati yerleşir içine, her nedense.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Konuşmak istemez, söyleyeceği her şeyi teker teker susmak ister.

Suskunluğa sığdıracaklarının, sözlerle; boş sayfayla ifade

edeceklerinin, yazıyla heba olmasından korkar.

 

Bazen yazmak istemez insan,

Düşünüp içine atmanın, susup içinde saklamanın, söylemeyip sır

olarak saklamanın daha doğru olduguna inanmaya başlar.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Parmakları ile bilgisayarın klavyesi, kalemi tutan eli ile kağıt

arasında bir yabancılık keşfeder. Harflerin yerini ve şeklini unutur

bir süre.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Oturup başını öne eğmek, kalkıp yürümek, derin bir nefes almak,

olamayacağı yerlerde olduğunu düşlemek, hayaller kurup ütopyalar

üretmek ister.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Önüne bir kağıt alıp karalamak ister. Bu çizgilerin içinden anlamlı

sözlerin daha çok çıkacağı duygusuna kapılır. Hiçbir şey düşünmeden

yürüşe vardığı yerin, yazdıklarıyla vardığı yerden daha güvenli

olacağı fikri dolaşır beyninde.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Kalemi kırmak, kağıdı yırtmak, bilgisayarı devirmek, tüm mesajları

silmek ister bazen. Susmak ister, yorulmak, dağılıp paramparça olmak

ister. Büyük bir yorgunlukla derin bir uykuya dalmak, derin bir

susuzlukla, kana kana sular içmek, dağılıp paramparça olup yeni

baştan dirilmek ister.

 

Bazen yazmak istemez insan;

Geçecektir, herkes gibi olacaktır. Treni kaçıracak, istasyonda tek

başına kalakalacaktır. Geçecektir.

 

Bazen yazmak istemez o kadar...

 

 

 

Kolay Gelsin

[Φ karçiçeği_m]

ne güzel bir yazı böyle teşekkürler emily...