Gönderi tarihi: 13 Eylül , 2006 18 yıl En sevdigim siiri ayni yolda ilerleyen "yangin yerinde insan kalmaya calisan" dostlara gitsin... Epilog mepilog demisken, bir prologa dönüstü bu yazi... ama özel bir nedenden dolayi özel birine oldugu icin, yoksa yokum zaten .... BU YANGIN YERİNDE Yaşamak bu yangın yerinde Her gün yeniden ölerek Zalimin elinde tutsak Cahile kurban olarak Yalanla kirli havada Güçlükle soluk alarak Savunmak gerçeği, çoğu kez Yalnızlığını bilerek Korkağı, döneği, suskunu Görüp de öfkeyle dolarak Toplanıyor ölü arkadaşlar Her biri bir yerden gelerek Kiminin boynunda ilmeği Kimi kanını silerek Kucaklıyor beni Metin Altıok "Aldırma" diyor gülerek "Yaşamak görevdir bu yangın yerinde Yaşamak, insan kalarak" Ataol Behramoğlu
Gönderi tarihi: 13 Eylül , 2006 18 yıl Sevgili arkadaşım dostlarına şiir hediye etmiş. O asil vede her zaman humanist yapısıyla örnek bir insan olan alaturka'ya bi şiirde biz hediye edelim. Sevgiyle kal arkadaşım... BUNCA AYRILIKTAN SONRA O yorgunluğun kitaplarındaki umutsuz sevgiler miydi düşleri eskiten bir kez miydi tam yüreğimize saplanışı o kemirgen kuşkuların o yabanıl uğultuların Ömürboyu yalnızlık yargılısının buluvermek birden kerem sevdasını canımızın çekirdeğinde üstelik bunca ayrılıktan sonra Soyunup bütün kitaplardan hüzünden ayrılıklardan aşmak istesek de masal dağlarını tutabilir miyiz yelesini o tanrısal atların Dinlenirken sevginin billur ırmağında güneş kararıyor apansız çatlıyor yüreğimizde yalnızlık tohumu ve gurbet batırıyor dişlerini etimize.
Gönderi tarihi: 14 Eylül , 2006 18 yıl -iki satırcık ta benden olsun.. güvercin taganni'de hazır ki teferruat uzlaşmış bağlı işlemcinin zaman ayarına bir de şu var damacana ki imgelem kemikten bir kalıp alır yola çıkınca sâhip el ile yoklar gizli şeyleri de bilmeden sahi sanır
Gönderi tarihi: 14 Eylül , 2006 18 yıl En sevdigim siiri ayni yolda ilerleyen "yangin yerinde insan kalmaya calisan" dostlara gitsin... Epilog mepilog demisken, bir prologa dönüstü bu yazi... ama özel bir nedenden dolayi özel birine oldugu icin, yoksa yokum zaten .... BU YANGIN YERİNDE Yaşamak bu yangın yerinde Her gün yeniden ölerek Zalimin elinde tutsak Cahile kurban olarak Yalanla kirli havada Güçlükle soluk alarak Savunmak gerçeği, çoğu kez Yalnızlığını bilerek Korkağı, döneği, suskunu Görüp de öfkeyle dolarak Toplanıyor ölü arkadaşlar Her biri bir yerden gelerek Kiminin boynunda ilmeği Kimi kanını silerek Kucaklıyor beni Metin Altıok "Aldırma" diyor gülerek "Yaşamak görevdir bu yangın yerinde Yaşamak, insan kalarak" Ataol Behramoğlu Ben bu şiri asterix abimin imzasından bilirim Kulakları çınlasın oda bizleri anar inşallah
Gönderi tarihi: 16 Eylül , 2006 18 yıl Korkağı, döneği, suskunu Görüp de öfkeyle dolarak "Yaşamak görevdir bu yangın yerinde Yaşamak, insan kalarak" Yukardaki şiiri forumumuza ekleyen şahsiyete aynen katılıyorum ama bu şiirin en sevdiğim bölümüde yukardaki mısralardır..
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.