Fecr Zikriyatı

-1-

Mahcup bir güfte asılı fecre
Deniz kayalıklara vuruyor kendini
Aşüfte gül soyunuyor dikenlerinden
Hatıraları kemiriyor zaman
Birazdan kader denen gardiyan
Tutup kulaklarımdan beni
peşkeş çekecek hayata

-2-

Teselliler uyuşturmuyor neşter yaralarını
Gülüşmeler sönümleniyor zamanın sinesinde
Çığlık çığlığa bir sessizlik
İsyan vakti lâkin
Beynin gri hücreleri bile yasaklı
Kendi yankısında boğuluyor hayat

-3-

Dudaklarım dualar serpiyor geceye
Korkmak ve umut etmek
Kaderle güreşmektir hayat
Alt alta üst üste
Ben yenilmeye doymayan pehlivanım
Baştan olsun derim her seferinde

-4-

Tütsülenmiş anılar zulamda
Müebbet hapsolmuşum hayata
Beynimde ezeli bir doğum sancısı
Yalanım yok ehlikeyifim
Bilerek bozdum pusulamı
Sızıyorum kendimden
Başlıyor gece gibi bende de
Yok oluşun acısı

(Şiir Resitali Kitabımdan)
Murat Halıcı