Φ aysum Gönderi tarihi: 11 Ağustos , 2006 Gönderi tarihi: 11 Ağustos , 2006 Burada sadece ve sadece kendimize ait şiirler olacak arkadaşlar... Herkes kendi şiirlerini yazabilir ; yorum yapmak da biz forumdaşlara düşüyor artık Size ait olanları yazın diyorum çünkü her şiir yazar ruhunun bir parçasıdır Alıntı
Φ aysum Gönderi tarihi: 11 Ağustos , 2006 Yazar Gönderi tarihi: 11 Ağustos , 2006 İnsanlar; sakin sularda köpüren dalga misali insanlar... Çok bilindik sanabilirsiniz bazen, aslında hiç bilmediklerinizi! Yanıltıcı gelebilir bu sözler belki de SAHTE. Ama her şiir yazardan bir parça büyütür benliğinde. Ölümsüz olan kelimeleriniz; ardınızda bıraktıklarınızdır. Sanmakla hayat geçseydi eğer, zamanı sele bırakmıştık. Asıl acı ne yapacağınızı bilemeden akıp gidenle sürüklenmek... Ne bir çığlık atmak geliyor içimden ne de öfkemi taşlara vurmak! İçime sığmaz oldu ruhum ama çıkamıyor bedenimden. Göremezler ki bunu derine inmeyi bilemeyenler. Başkalarında beğenmediklerim aslında içimdeki kötülükler... Alacalı mı desem yoksa gece karanlığı mı. Anlatamıyorum. Çoğunluk dayanamaz buna desem de herkeste bir ben. Başkalarını suçlayamam ki ,asıl bunu bildiğim için bu karmaşa Çıkmaz sokaktayım ; güneşin doğup doğamayacağına karar veremediği bir sokakta ... ! Alıntı
Φ aysum Gönderi tarihi: 12 Eylül , 2006 Yazar Gönderi tarihi: 12 Eylül , 2006 Beni anla diye bağırdığımda, aslında benden anlayış beklendiğini farkettim. Yüreğimde hayal kırıklığı, gözlerimde yaşlar süzülürken, onun teselliye ihtiyaç duyduğunu farkettim. Beni anlamaları için fark edilmeyi beklerken, aslında benden başkasının anlayamayacağını farkettim. Kendime güvenim olduğu zaman dahi en ufak bir tekmenin beni yere yığabileceğini farkettim. Köprünün sonunda umut ışığı; bu ışığı söndürüp yaktıkça zayıfladığını farkettim. Düşüncelerim sonsuz; tüm beynimi kaplarken, çürüyen ve yok olanın bedenim olmadığını farkettim. Ruhum hasta gittikçe silikleşiyor... Her kimsen artık yardım et bana ! Alıntı
Φ bir ruh Gönderi tarihi: 12 Eylül , 2006 Gönderi tarihi: 12 Eylül , 2006 BİR RUH Geçmişi bilmeyen bir saatim ben Gece gündüz zamanı kovalayan Çocukların kulağına bir korku gibi Tıklayan bir saat Dişlileri asırlarda buz kesmiş. Eğer bir saat değilsem Zamanı kaybetmiş güneş diyin bana Batıp da bir daha hiç doğmamış Bir güneş. Yaprakları olmayan bir ağacım ben Yalnızlık arasında sessizce büyüyen Karanlık bir dağın ardında Savrulan bir ağaç Dalları üşümekten dökülmüş. Eğer bir ağaç değilsem Issız kalmış çöl diyin bana Tozları yıllardır hiç ıslanmamış Bir çöl. Kanatları olmayan bir leyleğim ben Sürekli ümitlerde uçuşan Rengi matlaşmış bir sisin içinde Yaşayan bir leylek Gözleri ağlamaktan yorulmuş. Eğer bir gün göçüp gidersem buralardan Bedeninden ayrılan bir ruh diyin bana Bu dünyada artık işi olmayan Bir ruh. (((bu da benm şiirlerimden sadece biri. dierleri www.sitekandemir.tr.cx ))) Alıntı
Φ aysum Gönderi tarihi: 11 Nisan , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 11 Nisan , 2007 Sen bu yaşananları kolay biter mi sandın? Katlanmak, sevmek, dayanmak aşktır? Sen bizi yaşamaktan korktun , senlik aldı seni bizden. Korkmazdın eskiden, ya da kendimde cesur yaptım seni ben. Yanıldım mı? Yanılttın mı? Eskiden sen vardın bakışları alev misali içimi ısıtan. Ve bugün de sen varsın gözleri donuk bakan. Ağlayasım var , içim daralıyor. Sen gidemezsin ve asla gidemezsin hani sen söylemiştin. İçinde bir yerlerde seni yutan koca bir karanlık var. Bırak onu artık, ben varım burada! Üzüntüm sana bir şey olmasından, ya götürürse seni uzak diyarlara. İçine alır da seni , ya çemberiyle sararsa etrafını ve alırsa seni benden… Sen kaçtıkça ardından koşacak gücüm kalmadı. Ne olur dur artık da bak yüzüme, hala parlıyor mu gözlerim? Ellerimi tut hala heyecanlı mı ellerindeyken? Kalbim hala sana atıyor mu? İnan ben de bilmiyorum. Titriyor sözlerim, ve şu andan sonra sadece arkandan bakakalıyorum. Geri dönülmez bir yoldasın, ama yine de çevirirsen gözünü ufka! Ama yine de uzatırsan ellerini uzaklaşmakta olduklarına. Ama yine de, ama yine de, ama yine de… Ama yine de gittin sen! Alıntı
Φ aysum Gönderi tarihi: 11 Nisan , 2007 Yazar Gönderi tarihi: 11 Nisan , 2007 Kırıklar daha bir batar oluyor biriktikçe. Ondan sakınınca kederlerin daha çok saplanıyor derine. Anlatmadıkça dertlerin yüreğinde çoğalıyor. Gözü görmedikçe bakmak niye? Kağıtlara da yazsam bitmiyor Anlatsam da o bilmiyor. Gözyaşına kurban olurum o anlamıyor Gözü görmedikçe bakma niye? Alıntı
Önerilen İletiler
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Eğer ÜYE iseniz, ileti gönderebilmek için HEMEN GİRİŞ YAPIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.