SEN YOKTUN

 

Sen yoktun Efendim..

 

Hz Adem deydi nurun

 

Önce cenneti

 

Sonra yeryüzünü şereflendirdin

 

Adem nuruna affedildi

 

Arafat bu affa şahitti

 

Sen yoktun

 

Nuhun gemisindeydi nurun...

 

Dalgalar yeryüzünü boğarken

 

Toprağın bağrındaki su

 

Gökyüzüyle buluşurken

 

Ve bu bir ilahi azap derken,

 

Allah nurunu taşıdı bin bir sebeple

 

Tufan nurunu selamladı edeple...

 

Sen yoktun

 

Hz. İsmail in alnındaydı Nurun

 

İbrahimi bir dua yükseldi kimsesiz çöllerden

 

"Rabbimiz" dedi

 

"Onlara kendi içlerinden senin ayetlerini okuyacak Kitap ve hikmeti öğretecek onlara , Onları temizleyecek bir elçi gönder,

 

Amin dedi on sekiz bin alem

 

Nurunla aydınlanan minicik ellerini semaya kaldırarak Amin dedi İsmail

 

Hira nur dağı amin diyerek ayağa kalktı.

 

Medine'den adı Uhud olan bir amin yankılandı sevr dağında.

 

Hz. İsa Ahmet diye muştuladı seni

 

Alemlerin efendisi diye sana seslendi

 

Artık ben sizinle çok söyleşmem dedi havarilerine

 

ÇÜNKÜ BU ALEMİN REİSİ GELİYOR

 

BEKLEYİN AHMET GELİYOR

 

KAİNATA RAHMET GELİYOR

 

Havarilerin yüzünü okşayan ölüleri dirilten bir nefes oldun

 

ama Sen yoktun..

 

Sen yoktun

 

Hz. Abdullah ın alnındaydı Nurun

 

Başı eğik gecerdi mazlum

 

Kuteyl göklerde seni sorardı

 

Faraka seni arardı semada

 

Anneler kız çocuklarını hep ağlayarak sevdiler.

 

Ağlayarak süslediler ölüme..

 

Ağlayarak hadi dayına gidiyorsun dediler..

 

SEN YOKKEN SULTANIM CANLI CANLI TOPRAĞA GÖMÜLMENİN ADIYDI DAYIYA GİTMEK...

 

Anne yüreğinin çıldırtan çaresizliğiydi Ve yavrusunun ölüme gidişini seyretmesiydi..

 

En son çocuk atılırken çukura annesinin suretinde bir melek tuttu onu ve tebessüm ederek. Hira Nur dağını gösterdi

 

Melekler süslüyordu Hirayı

 

Efendisine hazırlanıyordu Cebel i Nur

 

Efendisine hazırlanıyordu Mekke

 

Alem efendisine hazırlanıyordu..

 

Kainatın gözü Hz. Amine deydi

 

Toprak yalvarıyordu Rabbine gel diye

 

Mazlumlar gözleri semada ağlıyordu..

 

Ve bir gelişin vardı Ya RESULALLAH

 

Bir inişin vardı yeryüzüne

 

Önünde cebrail , ardında yalın kılıç melekler..

 

Bir inişin vardı yeryüzüne

 

Yetimler en huzurlu geceyi geçirdi belkide..

 

Öksüzler annelerine sarıldı doya doya.

 

Sonra bir sessizlik kapladı seher vaktini , Her şey sus pus olmuştu

 

Hadi diyordu yıldızlar , Hadi diyordu ay , Kainat bir isim duymak istiyordu..

 

Ve bir ses yükseldi Amine nin evinden..

 

Ve bir ses yükseldi Amine nin evinden..

 

MUHAMMED!!!...

 

Karanlıklar aydınlığa bıraktı yerini

 

MUHAMMED!!!...

 

Melekler öptü onun ellerini

 

MUHAMMED!!!...

 

Seni yaratan ALLAH a kurbanız ey dürrü yekta..

 

Sana o adı veren Rahmana kurbanız.

 

Artık sen vardın susuz topraklara Rahmet indi seninle

 

Anenden sonra Anne Halime sevindi seninle

 

YAĞMURA MI İHTİYAÇ VAR?? KALDIR ŞEHADET PARMAĞINI YAĞMURLARI SALSIN ALLAH..

 

Sonra tut ağacın yaprağını köklerini çıkartıp yanında yürütsün ALLAH..

 

Yeterki sen iste , sen iste ya RESULALLAH

 

Deki ben kimim dağlar taşlar dile gelsin

 

Dilsiz çocuklar ellerinden tutup "ente Resullah" desin

 

Sen vardın

 

Bedir kardı ,Uhud dardı , Hendek yardı

 

Yiğitlerin vardı ölmek için yarışan yiğitlerin..

 

Hele bir Enes in vardı Ya Resulallah

 

Uhudda öldüğünü duyunca arkadaşlarına " niye burada oturuyorsunuz " diye sormuştu

 

Onlarda " Allahın Resulu öldürülmüş " deyince " peki o öldükten spnra yaşayıpta ne yapacaksınız kalkın ve onun gibi ölün " demişti.

 

Ve savaşın en yoğun olduğu yerde şehit düşmüştü HEMDE NE ŞEHİT!!! ey Nebi vücüdü yaralardan tanınmaz haldeydi. KIZ KARDEŞİ ANCAK PARMAKLARINDAN TANIDI ONU...

 

Mus'ab bin umeyr in vardı senin Uhud da sancağını taşıyan öyle bir aşkla sana bağlıydıki . Allah o gün meleklerini Mus'ab ın suretinde indirdi.

 

Ebu hureyre n vardı senin acıkınca mescidin önünde durur sana bakardı... sen anlardın " ya ebahir... gel " derdin

 

Ve sen gittin bir gidişle gittin ki ardından hüznün kaldı hasretin kaldı göklerde.

 

Bilal ezan okuyamaz oldu,ne zaman teşebbüs etse " Muhammed Resulullah " demeye,dizleri üstüne çöker kendinden geçerdi

 

Sonra günler ay aylar yıl oldu ve asırlar oldu sensizliğe açtık gözlerimizi ama sen bırakmassın bizi

 

Sen varsın ey şehitlerin sultanı.. BİR ŞEHİT BİLE ÖLMEZKEN SANA NASIL YOK DERİZ...

 

Ebu Talib şama giderken devesinin önüne geçip " beni burda kime bırakıp gidiyorsun " demiştin " ne anam var ne babam " Ebu Talip bırakmamıştı bu yüzden

 

SENSİZLİĞİN IZDIRABIYLA İNLEYEN ÜMMETİNİ KİME BIRAKIP GİDİYORSUN YA RESUL ALLAH???

 

BIrakma bizi ki Allah " sen onlarIn içindeyken onlara azap edecek değiliz " buyuruyor.

 

Bırakma bizi, hayatı seninle öğretti Rahman , Kulluğu seninle tanıdık . Dua yı senden öğrendik SEVGILI.

 

Hz. Ömer umre için senden izin istediyince " kardeŞim " dedin ona " kardeşim duanda banada yer ayırırmısın " Bizler Ömer değiliz ama bütün dualarımız senin için.

 

Ey Rabbimiz Resulunu anışımızdan haberdar et O na binler salat binler selam. Habibine Makam ı Mahmud u ver. O na vesileyi lutfet O nu Refiki ala ya yükselt.

 

Bizide affet O nun hatırına Affet

 

Zatının hatırına Affet

 

Neolur AFFET bizi

 

BİZİ AFFET...

 

Cok Guzel bir siir

 

Allah razi olsun..