Gönderi tarihi: 15 Mart , 2014 11 yıl KELEBEK Desen ki:''Sevdiğim sen değilsin...'',tamam. Ama sen uçurumun kenarında dalsız bıraktın beni. Bir kere ölürdüm itseydin boşluğa, ama sen kör kuyularda merdivensiz bıraktın beni. Ben,öyle sevdim öyle sevdim ki seni; içimdeki çocuğun katili olman bile söküp atamadı kalbimden seni. Ve sen,öyle yaktın ki içimi; ne nefret edebildim senden ne de sevebildim senden başkasını. Benden başkasına dokunma ihtimalinin kabusu, zehir ederken gecelerimi, gözlerimi bile kırpamadım yokluğunda. Peki ya senin umrunda mı tenimi incitecek ellerin yabancılığı? Senin teninden başkasını haram saymışken ben virane bedenime,bıraktığın bu enkazın değeri nedir kalbinde? Vicdanın da mı sızlamıyor hiç, tüm ömrümü umarsız aşkına harcıyorken ben? Martılar bile çığlık çığlığa eşlik ediyorken isyanıma, bir damla göz yaşını bile çok görensin sen bana. Sonsuz bir ateşin ortasında kalmak nedir bilmezsin sen! Bilmezsin,bir kelebek için rengarenk çiçeklerin üstünde kanat çırpmak nedir! Ki sen,bir güne sığdırılmış ömrünü ateşlere atansın kelebeğin!TUĞBA AKTAŞ
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için ŞİMDİ OTURUM AÇIN.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.