Gönderi tarihi: 11 Mart , 2013 12 yıl Seversin vosvos sen de, söylerdin hep. Hani böyle ufak tepek, içinde de perde. Görmesinler diye, yaşadığımız onca şeye Bakmasınlar diye, ağladığın sahnelere. Bir o tarafa bir bu tarafa iten bir araba, Ne yoldaş ama.. Kıpkırmızı olmuş gözlerin, eşlik ediyor; Kısık ses tonuna. Şimdi ne olacak derken? Patlıyor egzoz, karışıyor etraf dumana. Tabi alışmış vosvos varlığına, Razı olmuyor yokluğuna. Bence de, gitmesen ha? Ben bir yandan, vosvos bir yandan; Tutuyor kollarından. Yapalım bir şey, etinden kanımdan. Berk Gürel
Katılın Görüşlerinizi Paylaşın
Şu anda misafir olarak gönderiyorsunuz. Hesabınız varsa, hesabınızla gönderi paylaşmak için şimdi oturum açın.
Eğer üye değilseniz hemen KAYIT OLUN.
Not: İletiniz gönderilmeden önce bir Moderatör kontrolünden geçirilecektir.