Bu kelime, küfür ile İslâm arasında alâmet-i fârikadır. O; İbrâhîm’in, ardından geleceklere, belki dönerler diye bıraktığı kelimedir. Bu kelime ile istenilen; onu, anlamını bilmeksizin sadece dille söylemek değildir. Şüphesiz ki münâfıklar da onu söylüyorlardı, buna rağmen onlar, kâfirlerin de altında “cehennemin (dibinde), en aşağı tabakasındadırlar.” (4/Nisâ, 145) Üstelik onlar, namaz kılıyor, oruç tutuyor ve tasaddukta bulunuyorlardı. Ancak istenilen; kalp ile bilip kavrayarak, ona ve ehline sevgi besleyerek ve ona muhalif olana buğzedip düşmanlık göstererek söylenmesidir. Nitekim Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Her kim ihlaslı olarak Lâ ilâhe illallah derse..” başka bir rivâyette: “kalbinden ihlaslı olarak..” başka bir rivâyette: “kalbinden sıdk ile..” diğer bir hadiste: “Her kim Lâ ilâhe illallah der ve Allah’tan başka ibâdet edilenleri reddederse..” şeklindedir. Ve bunlardan başka çok sayıda hadis, insanların çoğunun bu şehâdetin hakikatinden yana cehâlet içinde olduklarına delâlet etmektedir. Lâ ilâhe ilallah, İbrâhîm’in hakkında şu sözleri söylediği kelimedir. “Haberiniz olsun, ben sizin, beni yaratan müstesna, diğer bütün taptıklarınızdan uzağım.” (43/Zuhruf, 26-27) İşte Lâ ilâhe illallah’ın anlamı budur. “Diğer bütün taptıklarınızdan uzağım.” Bu Lâ ilâhe nefyinin anlamıdır; “Beni yaratan müstesna” illallah isbâtının anlamıdır. Yüce Allah devamında şöyle buyurur: “Onu ardından geleceklere –yani zürriyetine- kalıcı bir kelime yaptı.” (43/Zuhruf, 28) Böylece onlar arasında Lâ ilâhe ilallah’ı söyleyenler asla eksik olmadı. Hepsi birden onu terk etmediler. Tamamı şirk koşmadılar. Aksine aralarında daima onu söyleyenler ve onun üzerinde devam edenler az da olsa veya tek tük kişiler de olsa bulundu. Muhammed sallallâhu aleyhi ve selem gönderilince de bu kelime ile gönderildi. “Senden önce de hiçbir rasûl göndermek ki ona şöyle vahyetmiş olmayalım. Benden başka hak ilâh yoktur. O halde yalnız bana ibâdet edin.” (21/Enbiyâ, 25)

Lâ ilâhe illallah sözü ile kastedilen, anlamını anlamaksızın onu sadece dille söylemek değildir. Lâ ilâhe illallah’ın anlamını öğrenmek bir zorunluluktur. Anlamını bilmediğin halde onu söylediğinde hiç şüphesiz ki onun delâlet ettiği hususa itikâd etmiş olmazsın. Bilmediğin bir şeye nasıl itikâd edebilirsin ki! O halde ona inanmış olabilmek için anlamını bilmen kesinlikle zorunludur. Böylece dilinle söylediğine kalbinle de inanmış olursun. Bu yüzden Lâ ilâhe illallah’ın anlamını öğrenmek mutlak olarak gereklidir. Anlamını anlamaksızın onu sadece dille söylemeye gelince, bunun bir faydası yoktur. Aynı şekilde kalp ile i’tikâd ve dil ile söylemek de yeterli değildir. Bilakis muktezasıyla amel etmek de zorunludur. Bu da, ibâdeti Allah’a hâlis kılmak ve O’ndan başkasına ibâdeti terk etmektir. O halde Lâ ilâhe illallah söyleme, bilme ve amel etme kelimesidir. Yalnızca telaffuz kelimesi değildir.

http://www.youtube.com/watch?v=Xn-TYbdwB2w