Hayata onun gözleriyle bakmayı deneseniz bir..

 

Savaşlarmı kalır acaba..

 

Çıkarlarmı hesaplanır..

 

Hangi yanınız hala böylesine çoçukca kalabilmeyi başardı..

 

Yada hangi elle böylesine bir çocuğu yüreğinizden söküp attınız..

 

Hiç bir yeriniz uff olmadımı o çocuğu söküp atarken içinizden..

 

Hiç özlemiyormusunuz arada bir ne yapıyor diye kendi içinizde yolculuğa çıktığınız olmuyormu..

 

Bulunca sorular sormayı düşünemedinizmi hala..

 

Yoksa alacağınız cevaplarmı korkutuyor sizi...

 

Hayata tutunmaktan vaz mı geçtiniz..

 

Bir daha yeniden demek bu kadarmı incitir oldu sizi..

 

Suçlumu hissediyorsunuz yoksa kendinizi..

 

O çocuğu ellerinizle öldürdüğünüzümü düşünüyorsunuz..

 

Peki neydi bunu size yaptıran nedenler yada çokmu gerekliydi bu..

 

Özlediğinizde olmuyormu..

 

Pamuk şekeri yediğiniz günler aklınıza gelmiyormu..

 

Sıkı sıkıya bağlı olduğunuz bir oyuncağınız yokmuydu..

 

Hadi bulun o çocuğu çıkarın yeniden..

 

Dünyaya onun gözleriyle yine yeniden bakmayı deneyin..

 

Hem ne kaybedersinizki..

 

Kaybettiklerinizin yanında bunun yeri dahamı derin olur..

 

Belki de istediğiniz yanıtlar o çocuğunun iki dudağı arasından çıkar ve sizi yaşama bağlar..

 

Kimbilir...

 

 

 

EmiLY_pandora...

emily....

 

ve kendine benimsediğin çocuk saflığı anımsatmaların için...