çocuklarınızı güçlendirmek

Yeniden genç bir anne olduğumu ve onlara, gerilimi ve

sorunları sürekli artan bir dünyada, nasıl hareket etmeleri

gerektiğini anlatmak zorunda olduğuma karar verdim. Ne tür

niteliklere önem vermeli ve onları ne biçimde aşılamalıydım?

Çocuklarınızı

Güçlendirmek İçin

Onlara Verebileceğiniz

Altı Armağan

• Ruth Stafford Peale - Reader’s Digest - Bütün Dünya•

Geçenlerde kızım, iki küçük torunumu birkaç saatliğine bana bıraktı. Bu iki miniğin, eski çiftlik evimizde neşe içinde koşuşturmaları, sonra da oturup, bir zamanlar annelerinin en sevdiği masal kitabını okumalarını izlerken onları bekleyen belirsiz geleceği düşündüm.

Yeniden genç bir anne olduğumu ve onlara, gerilimi ve sorunları sürekli artan bir dünyada, nasıl hareket etmeleri gerektiğini anlatmak zorunda olduğuma karar verdim. Ne tür niteliklere önem vermeli ve onları ne biçimde aşılamalıydım?

Yavaş yavaş aklımda kimi düşünceler biçimlenmeye başladı. Açıkçası, böylesi bir dünyada, insanın çok sayıda niteliğe gereksinim

duyacağı bir gerçek ama bunların altısının yeterli olabileceğine karar verdim. İşte sihirli bir büyükanne olsaydım torunlarıma vereceğim altı armağan:

1Özgüven: Bu niteliğe öncelik vereceğim çünkü ancak kendilerine ve karşılarına çıkacak engellerle savaşım güçlerine güven duyanlar, yaşamları boyunca başarıya ulaşabilirler.

Acaba anne babalar çocuklarının kendilerine güvenmelerini sağlayabilirler mi? Evet bunu yapabilirler ve işin gizi de burada yatıyor. Çocukların doğalarındaki yetenekleri ve becerileri fark edip –çok kısa zamanda, çok fazla şey bulabileceğinizi ummayın– eğilimlerini bu alanlara yönlendirin. Gençliğinde

çok başarılı bir koşucu olan bir baba için, oğlunun spora değil de satranca yetenekli olduğunu kabullenmek ve ona destek olmak zor olabilir. Oysa o çocuğun kendine güvenmesi gereken alan, spor değil satrançtır.

Seçtiği dalda başarılı olursa, başka konularda da başarılı olabileceğine inanacak ve hiçbir konuya el atmaktan çekinmeyecektir. Ve bu nitelik kanına işledikten sonra da dünyada en çok gereksinim duyulacak türden bir insan olacaktır: Bir sorun çözücü.

2Heves: Emerson, heves olmadan büyük başarının kazanılmayacağını söylemişti. Çocuklara bu niteliği aşılamak o denli zor olmasa bile asıl güç olan onu koruyabilmektir. Bu kolay değildir, çünkü heves kırılgan bir niteliktir, küçümsenmeye, alay edilmeye ya da sürekli başarısızlığa gelmez.

Kimi zaman küçük bir çocuğun aşırı hevesi, büyüklere eğlenceli bir oyunmuş gibi görünebilir. Oysa bir kahkaha hevesi kaçırır.

3Acıma: Çok sayıda çocuk, başkalarının acı çekmesi konusunda aşırı duyarlıdır. Köpeklerinin ya da herhangi bir ev hayvanının ölümünden sonra çocuklarını teselli etmeye çalışan her anne baba bunu bilir. Bu duyarlılık korunabildiği gibi, köreltilebilir de. Evin içinde, başkalarını umursayan, yardımsever bir hava hakimse, çocuklar anne babalarının, kendilerinden daha şanssız insanlara destek çıktıklarını fark ederlerse, bu nitelikleri giderek güçlenir.

Bir bayram öncesi,

tanıdığımız genç bir çift çocuklarını büyük bir oyuncakçıya götürüp, onlara para vermiş ve hiç tanımadıkları, kendi yaşlarında yoksul bir çocuğa verilmek üzere birer armağan seçtirmişlerdi.

Çocuklar armağanları özenle seçip, paketlenmelerini izlerken, bu armağanın küçük bir çocuğu nasıl mutlu edeceğini konuşmuşlardı aralarında. Böylesi ailelerde, merhamet duygusunun asla yitirilmeyeceğinden emin olabilirsiniz.

4Saygı: Bu artık modası geçmiş bir sözcük sayılsa da, onu geri getirmemiz gerektiğine inanıyorum. Burada, bir insanın yaşama bakışını etkileyen ince bir davranıştan kimi değerlerin korunması gerektiği düşüncesinden söz ediyorum.

Çok sayıda sorunumuz, bu sessiz inancın eksikliğinden kaynaklanıyor olabilir. Örneğin suç, adalete saygısızlık değil midir? Ucuz işçilik, kaliteye saygısızlığı göstermez mi? Peki ya yalan habercilik, gerçeğe saygısızlığın ta kendisi değil midir? Çocuklar böylesi bir saygı içinde eğitilebilirler mi? Bence bu olanaklı ama düşlere kapılmak yerine, öncelikle bunu dilemeniz gerekir.

Neyi dilemeliyiz? Öncelikle saygının ayrılmaz bir parçası olan dürüstlüğü. İşe, oyuncaklarını başkalarıyla paylaşmasını öğretmek gibi basit bir şeyle başlayabilirsiniz. Onlara öyküler anlatmaya başladığınız dönem geldiğinde, sadakat ve onur konularına değinebilirsiniz.

Bu ince aşılama, sürekli olarak

anne babanın örnek alındığı bir ortamda sürüp gitmelidir.

5Esneklik: Değişikliklerle başa çıkabilme yeteneği, yaşamın ileriki yıllarının vazgeçilmez bir unsurudur. En iyi çözüm, kırılganlığa çare olan nitelikleri pekiştirmekten geçer. Sevecenlik gibi. Anne babalar, çocuklarına sevgi aşılayarak, merhameti öğreterek ve onlara iyi birer örnek oluşturarak bunu rahatlıkla başarabilirler. Sevgi içinde büyüyen çocuklar zaman içinde karşılarındakine sevgi beslemeyi öğrenirler. Ve sevgi dünyanın en iyi ilacıdır.

Meraklarını canlı tutun. Katı insanlar, genellikle ilgisiz olanlardır; olayların nedenini aramaktan bir biçimde vazgeçmiş kişilerdir. Mizah güçlerini, özellikle de kendi yaptıklarına gülebilme özelliğini pekiştirin. Bir zamanlar ünlü bir psikiyatr bana, kendi yaptıklarına gülebilen birini asla tedavi etmek zorunda kalmadığını anlatmıştı. Ve bunun başkalarına da aktarılabilecek, nesilden nesile geçebilecek

6Umut: Bu son nitelik, aslında dünyanın en çok gereksinim duyduğu şey. İçlerinde en cesur olanı, karanlığın ardından aydınlık günlerin geleceği, her sorunun bir yanıtı olduğu, her derdin bir çaresi, sorunların üstesinden gelinebileceği inancı. Çocuklarına umut aşılayabilmek için, herşeyden önce anne babaların umutlu olmaları gerekir. Karamsarlık, korku ve hüzün bulaşıcı özelliklerdir. Bir evde bu tür duygular hakimse, bu evde büyüyen bir çocuğun iyimserlik duyguları fazla uzun süre yaşamda kalamaz. Öte yandan ona, zor zamanlarda, başarısızlığın ardında zafer olduğu inancı öğretilirse, çocuk dayanıklı ve kendinden emin olarak yetişir ve büyük bir sorunla karşılaştığında kendinden emin kararlar verebilir.

Yüreğimizde inanç ve sevgiyle ilerlediğimizde, ne denli büyük olursa olsun üstesinden gelemeyeceğimiz hiçbir sorun yoktur.•