RAPORUN ÖZETİ

 

Türkiye; izleyenleri hayrete düşüren bir dönemeçten geçmekte. PKK’nın devletle muhatap edildiği sözlerden, Leyla Zana’nın Diyarbakır’da lider gibi karşılanmasına kadar izleyenlerin küçük dilini yutturan sahneler yaşanırken; Millet; Türkiye’nin sürüklendiği küresel girdapta fındık kabuğuna dönüşmesine engel olacağı yönünde bazı kurumlara duyduğu güveni ya rafa kaldırdı, ya da kaldırmak üzere.

 

Böyle bir ortamda; “vatanı kurtarmak” gittikçe kahve sohbeti malzemesi olmaktan çıkıp, belli dinamiklere doğru kanalize edilen patlamaya hazır bir enerji olarak havada asılı duruyor. Bu enerjinin dengesizliği “Kurtlar Vadisi” gibi toplumsal histerilerin katkısı ile arttırılırken; ülkeyi kontrol altına almaya çalışan dış ve iç güçler; direnişi de kontrol etmek için altyapılarını şimdiden kuruyorlar. Bu noktada aşağıdaki raporla dört temel noktaya dikkat çekmeyi hedefliyoruz :

 

a) “Kurşun” geleneği en sona saklanması gereken ve akılla kontrol edilmediği takdirde, vatanı kurtarmayı soyunanları, vatanı parçalamayı hedefleyenlerin maşası haline getirecek tehlikeli bir gelenektir.

 

Türkiye’nin çözülme sürecini engellemek için; mevcut kurumsal yapıların bir işlevinin kalmadığı, olsa bile sınırlı olacağı ortada olduğundan; vatanperverlerin bir direniş/mücadele zeminini şimdiden hazırlama gereği tartışılamaz. Fakat bu çok akıllı, uzun soluklu ve kendi iç ve dış meşruiyetini sürekli üreten bir çerçevede kurulmalıdır.

 

c) Vatanperver güçler, hangi cepheden geliyor olurlarsa olsunlar; yeni çağa ve konjonktüre uygun parametreler doğrultusunda farklı bir anlayışla organize edilmelidir. “Kurtuluş Savaşı” referansı, ne kadar çoşturucu ve romantik bir etkiye sahip olsa da; Mustafa Kemal, Mehmet Akif ve Kazım Karabekir gibilerin gölgesinin bile mumla arandığı, toplumun midesi ile düşünür hale geldiği bir ortamda, çok iyi etüd edilerek, yeni şartlara uyarlanmalıdır. Bu rapor; mevcut dinamiğin zaaflarını inceleyip, nasıl geliştirilebileceğine dair somut öneriler sunmaktadır.

 

d) Yeni mücadele zemini; “kurşundan” önce aklı devreye sokarken; mücadelenin temel çatısı, bilgi, teknoloji, sermaye ve sosyal ilişki alanında çalışacak özel milisler üzerine kurulmalıdır. 100. Yılda; bir adsız kahramanlar mezarlığı ile değil de, bağımsız, üniter ve güçlü bir Türkiye yaratılmak isteniyorsa; vatanperver güçlerin; güçlerini asimetrik olarak uygulayabilecekleri ve nefeslerini zamana yayacakları bir yapının kurulması; elzemdir. Zaman; kanın son damlasına kadar değil; beynin son hücresine kadar mücadele zamanıdır.

Çok güzel bir yazı sağolasın, ama bu raporu okuduktan sonra emperyalistlere ve işbirlikçilerine hayranlığım arttı.

Neden derseniz adamlar sevr den bu yana isteklerinden hiç bir ödün vermeden uğraştılar didindiler yani yukarıda söylenen gibi beynin son hücresine kadar içerdeki bölücü ve irticacı işbirlikçilerle birlikte bizi istedikleri noktaya getirdiler.Bütün siyasi ,ekonomik ve kültürel anlamda köşe başları tutuldu gereken kadrolaşmalar yapıldı.Bunları yaparken rüzgarın durumuna göre kimi zaman Atatürk ün adını pis ağızlarına alıp halkı suistimal ettiler şimdi ise Allahın adını kullanarak bunu yapıyorlar.Tabi buna eğitim sisteminde yapılan köksüz ve tepeden inme uygulamalarla cahil bıraktırılan hayatlarının en deli çağlarında OKS ve ÖSS gibi sınavlarla sterese sokulup başarısızlığa mahkum edilen gençleride eklemek gerekiyor.Bu durumda kimden neyi ne kadar bekleriz inanın düşünmek bile istemiyorum