Rüzgar ve Minik Kuş

Serin ve puslu bir havada geldi yaşama.Korkar,ürkek ve titrek bakındı çevresine.Tüysüz cılız heyecanlıydı.Meraklı bakışlar evreni taradı.

Üşüdü

bir an titredi.

Bulutlar yavaşça dağılırken yerini ışıklarını en mahrem yerlere yetişircesine güneşe bıraktı.Yaprakların arasından güneşin ışıklarını tanıdı meraklı bakışlarıyla.Gözlerini kırptı selam verircesine.

Ürkek bedeni o an tanıdı rüzgarın meltem serinligini.

Tüzsüzlüğünü örtercesine tatlı bir dokunuş ile sarıldırlar.Rüzgarın koynuna kalbi titreyerek girdi umarsızca.Uzun dakikalar yaşadı güzelliği ve rüzgarın namelerini dinleyerek öylece uyudu rüzgarın kollarında uzun saatler.

Uyandığında hiç tatmadığı duygu selini her noktasında hissetti.Rüzgarı aradı meraklı gözlerle namelerini aradı.

Cılız sesi ile seslendi...

Duyuramadı.

Ne kadar zaman geçtiğini hatırlayamadığı bir anda uzaktan rüzgarın deli dolu heybetini farketti.Kızgın ve sert duruşu korkuttu yavru kuşu.O an tekrar kendi dünyasına girmek istedi,onu büyütüp besleyen koruyan kabuğuna..

Saatler geçti

Bekledi

Umutsuz ve yorgun gün ışıyana kadar kendi içinde yaşadı.

Neden onu koruyup kollayan kabuğu kırılmıştı..

Neden evrene korumasız bedeni gelmişti.Yeni yaşam bu olmamalı diye geçirdi minik yüreğinden.

Gözlerini yumarak yuvasının bir köşesine kıvrıldı uyudu.

Tatlı bir dokunuş onu derin uykusundan uyandırdı.Merhaba diyordu rüzgar

Merhaba

Şaşkın ürkek ve bir o kadar heyecanla gülümsedi minik kuş.Korunmaya muhtaç duyguyla bıraktı kendini rüzgarın ellerine.

Rüzgar daha bir sıkı sardı küçük bedenini,uçurdu onu sonsuz maviliklere özgürce.

Şimdilerde ikiside mutlu

Onları görmek için gökyüzüne bakmak yeterli...