Misafir`lerin

[Misafir birce]

Ortalık deterjan kokusuna boğulmuştu. Hangi odaya gidersen git, bu koku da seninle geliyordu.

 

Koku bir hazırlığın alametiydi. Ekrem Abilerin evinde bir telaştır gidiyordu. Odaları silip süpürdüler. Pencereleri deterjanlı suyla ıslatıp gazete kâğıtlarıyla sildiler. Kanepelerin altına varıncaya dek her yer tiril tiril oldu.

 

O eski, sararmış fayanslara bal döksen yalanırdı. Banyonun zeminini ovacağım derken abilerden birinin eli deterjandan tahriş bile olmuştu.

 

Bu hazırlık durduk yerde yapılmazdı. Bayram değil seyran değildi. Mutlaka yakında önemli biri gelecekti evimize.

 

Bu eşikten adımını atanlar normal insanlar değil ki kardeşim. Kimi veli, kimi kalp ehli, bazısı kendini hizmete vakfetmiş bazısı da deli gibi hizmet peşinde koşuyor.

 

Adları Ahmet, Mehmet, Hasan, Ramazan’dı belki ama kendileri toplumda yüze çıkmayan insanlardı. Acaba bu gelen kimdi, nasıl biriydi? Yine benim gibi normal biri olmayacaktı herhâlde. Bu çağda görmeye alışkın olmadığımız bir tip olacağı muhtemeldi.

 

BU HAZIRLIKLAR EPEY ZAMAN SÜRDÜ. AMAN BU DA NE DEĞERLİ BİRİYMİŞ DEDİM DURDUM KENDİ KENDİME. BAKAN, VALİ, KAYMAKAM FALAN MI BU BE? NE BU TELAŞ KAÇ GÜNDÜR. YOK, MUTFAĞA ERZAK YIĞILDI; YOK, GÖRÜ- NÜR GÖRÜNMEZ HER DELİK TEMİZLENDİ.

 

Yakında gelecek biri var mı diye bir ağız arayayım dedim:

 

-Kime bu hazırlık abi.

Bıyık altından güler gibi yaptı:

-Misafire.

 

Dudak çizgisi şıpıltılı sabah denizi gibi bir yukarı bir aşağı dalgalanıp duruyordu. Bu Hüseyin Abi’ye de güven olmazdı hani. İçi dışı muziplikti. Adamı tongaya düşürür sonra da "Hakkını helal et kardeş." der çıkardı işin içinden.

 

Yine oyuna gelmeyelim diye tek duruyordum. Yüzünün çizgilerini okumaya çalışıyordum. İkirciklendiğimi görünce:

 

"İnan ki bir durum yok. Uzun yoldan bir misafir geliyor. İnan ki böyle yaa!" dedi. "Çok mübarek, çok eli açık biri bu. Elinde avucunda ne varsa verir çevresindekilere. O gelince bereketiyle gelir. Evimiz dolar taşar o bizim evimizde olduğu sürece. Allah bizi ondan ayırmasın. Her yıl gelir sağ olsun."

 

Hazırlıkların bir ucundan da ben tuttum. Halıları balkondan silktim. Banyo fırçasının eğri, tahta sapıyla pata pata vurup tozunu çıkardım halıların, kilimlerin. Mutfak dolabının içini düzelttim, makarna paketlerine çekidüzen verdim.

 

Raflarda dura dura unlanmış şehriye tanelerini, çay kırıklarını temizledim. Duvarlardaki beyaz mikadan lamba anahtarlarının kenarına gelen yerleri sabunlu suyla ovdum.

 

Bu hazırlıklar epey zaman sürdü. Aman bu da ne değerli biriymiş dedim durdum kendi kendime. Bakan, vali, kaymakam falan mı bu be? Ne bu telaş kaç gündür. Yok, mutfağa erzak yığıldı; yok, görünür görünmez her delik temizlendi.

 

Yorgunların en iyi içeceği bir demlik çaydır. Hem çay imanı artırır derler ya. Biz de bir yorgunluk sonrası çay muhabbetinde kümelendik demliğin çevresine.

 

Kanepede kitap okuyan bir kişi dışında bisküvi tabaklarının çevresinde halkalanmışız.

 

Sohbeti çayla demliyoruz. Neler konuşmuyoruz neler.

 

Aramıza katılmayan arkadaş bir kitabı açmış, dalmış gitmiş, okuyor. Kaşlar dikkat makamında kalkıyor. Anlamak için çatılıyor. Anladığında "haaa! der gibi yeniden havalanıyor. Alın kırışıyor. Baş, tasdik etmek için eğiliyor kalkıyor.

 

Boşalan bardakları doldurmak için eğildim. Demliğin siyah sapını tutup kaldırıyordum ki olanlar o an oldu. Sağ yanımda, kanepede sayfalara gömülmüş kitap okuyan arkadaşımdan ortalığı yıkan bir kıkırdama yükseldi. Aman Allah o ne biçim kıkırdayış! Elindeki kitabı yanına bıraktı. Gözlerinden yaş gelesiye gülüyordu.

 

Biz aşağıdakiler şaşkın şaşkın birbirimize baktık. Kimimiz ağzında bisküviyle, bazımız dudağına götürdüğü bardakla öylece kalakaldık bir an için. Gülenin gülmesi epey sürdü.

 

Katıla katıla gülen arkadaş kendine gelince neye güldüğünü anlatmaya çalıştı. Meğer Bediüzzaman Hazretleri hakkında görülen davada sözüm ona bir delil getirilmiş.

 

Bir risalenin üzerinde "Ramazan’a dairdir" diye bir not bulmuşlar. Adamlar Üstad’ın çevresindeki kişileri tespit edecekler ya, çevre köylerden Ramazan adında kaç adam buldularsa derdest edip getirmişler mahkemeye.

 

Tabii adamcağızların bir şeyden haberi yok. Neye uğradıklarını şaşırmışlar. Bediüzzaman’la ilişkilerinin olmadığını ispat edebilmek için çok çabalamışlar. Sonunda iş anlaşılmış. Kitabın üzerindeki "Ramazan’a dairdir" yazısı meğer kitabın Ramazan ayıyla ilgili olduğunu anlatmak için yazılmış oraya. Ramazan adında biriyle ilgili değilmiş yani.

 

Bu olayı ilk defa duyan bizler de makaraları koyuverdik. Durup durup adamların inadına cehaletine gülüyorduk.

 

Gözlerimizi sile sile gülüyorduk.

 

Kendimden geçmiştim. Cık cık edip hayretimi belirtiyordum.

 

Hüseyin Abi bir ara kulağıma eğildi ve "tananaaaanam!" diyerek beni günlerdir gelecek diye hazırlık yaptığımız misafirle tanıştırdı:

 

On bir aylık yoldan gelen biriydi bu misafir.

 

Herkes onu "on bir ayın sultanı" diye anıyordu.

 

Camiler, sokaklar, her yer "Hoş geldin on bir ayın sultanı!" cümleleriyle donanmıştı.

 

Alacağın olsun Hüseyin Abi yine yaptın yapacağını!

 

 

Tüm Misafirlerimize ve Arkadaslara Hayirli Ramazanlar Dilerim...

[Misafir birce]

 

 

 

 

Tüm Misafirler in ve Arkadaşlar ın

 

Yeni Yılı Kutlu Olsun

 

Tek Dileğim var

 

O da Barış icersin' de gecmesi...

 

 

 

24 dilde yeni yıl kutlaması

 

"Altay Türkçesi: Slerdi cangı cılla utkup turum !

Azerbaycan Türkçesi: Yeni iliniz mübarek olsun !

 

Başkırt Türkçesi: Hizzi yangı yıl menen kotlayım !

Çuvaş Türkçesi: Sene sul yaçepe salamlatap !

Füyu Kırgızcası: Naa cılıngar guttug bolsun !

 

Gagauz Türkçesi: Yeni yılınızı kutlerim !

 

Hakas Türkçesi: Naa çılnang alğıstapçam sirerni !

 

Karaçay-Malkar Türkçesi: Cangı cılığıznı alğışlayma !

Karakalpak Türkçesi: Canga cılıngız kuttı bolsın !

Karay/Karaim Türkçesi: Sizni yanhı yıl bıla kutleymın !

Kazak Türkçesi: Janga jılıngız kuttı bolsın! veya Janga jılıngız ben !

Kırım Türkçesi: Yangı ılıngız kaırlı (veya mubarek) olsun !

Kırgız Türkçesi: Cangı cılıngız kuttu bolsun !

 

Kumuk Türkçesi: Yangı yılıgız kutlu bolsun !

Nogay Türkçesi: Yanga yılıngız men !

 

Özbek Türkçesi: Yengi yılıngız mübarek bolsun !

 

Sarı Uygurca Türkçesi: Ak éy yahşi mo !

Şor Türkçesi: Naa çıl çakşı polzun !

Tatar Türkçesi: Sezne yanga yıl belen tebrik item !

Tuva Türkçesi: Caa çıl-bile bayır çedirip or men !

Türkiye Türkçesi: Yeni yılınız kutlu olsun !

Türkmen Türkçesi: Teze yılınızı gutlayaarın !

 

(Irak Türkmenleri) Yengi iliyiz (iliwiz) mubarak olsun !

Uygur Türkçesi: Yengi yılıngızğa mübarek bolsun !

Yakut Türkçesi: Ehigini şanga sılınan eğerdeliibin !"

[Misafir birce]

 

 

 

Tüm Misafirler' e ve Arkadaşlar' a Mutlu ve Sağlıklı Nice Bayram' lar Dilerim..

[Φ Aries]

Mübarek Ramazan Bayramı tüm ulusumuza kutlu olsun. Allah tüm inananlara nice huzurlu, bereketli bayramlar nasip etsin.

 

Benim ömrümde ırmaklar vardır

Sularında hayallerimi yüzdürdüğüm,

Benim ömrümde sevdiklerim vardır

Bayramlar ayrı geçince üzüldüğüm.

Bayramınız mübarek olsun!

 

[Misafir birce]

Teşekkür ederim Aries...

[Misafir birce]

Mutlu Nice Yıllar Diliyorum Tüm Misafirlere ve Sizlere Arkadaşlar

Her şey Dilediğinizce olması dileği ile

 

 

 

[Φ Aries]

1985 Yılında Kars ın Susuz ilçesinde Ziraat Teknisyeni olarak çalışmaktayım.Ülkemiz dahilinde Genel Tarım ve Hayvancılık Sayımı çalışmaları yapılmakta ve bizde görevliyiz bu sayımda.

 

İşlerimiz yoğundu.

 

İlden geçici görevlendirilen aracın(ki minibüse çevrilmiş dodge pikap) görev süresi dolmadan çalışmayı tamamlamak için hafta sonu dahi köylerde çalışıyoruz.

 

Çok az bir süremiz olduğu için o günde planımızı yaparak altı kişilik ekiple sabah erkenden göreve çıkacağız.

 

İkişer kişilik gruplar halinde köylere geçerek öğle vakti aracımıza binip Gölbaşı köyünde yemeğimizi yedikten sonra diğer köylere dağılacaktık.

 

(Gölbaşı Köyü Aygır Gölü kenarında bir köy.İsmini bu gölden alıyor.Halk arasında bu gölle ilgili anlatılan efsaneye göre her yıl gölden bir su aygırı çıkıp gelir göl kenarın da otlayan atlarla çiftleşir ve göle dönermiş.Ondan olan taylarda rüzgar gibi koşarmış.Etrafında atların otlamasına izin verilir.Kayaların arasında olup oldukça derin bir krater gölüdür.Derinliğinden dolayı gölün içi siyah bir görüntü arz etmektedir.)

 

Planı uygulamaya koyduk. Öğle vaktinde Gölbaşı Köyü ne geçtik.Doğru muhtarın evinin kapısına vardık.

 

Muhtarın evi köyün biraz dışında kenarda bir yerdeydi.Hepimiz de aç kurtlar gibiydik.Arabadan inip sofraya oturmak için sadece davet edilmeyi bekliyoruz.Kapıya dayandık.

 

Kimseler gözükmüyor.Dışarıda oyun oynayan ufak çocuklar var sadece.Ben araçtan aşağı indim.

 

Muhtarın hanımı evden dışarı çıkıp hoş geldiniz deyip bizi eve buyur etti.Daha önce bir iki sefer uğradığım için tanıdı beni.

 

Muhtarı sordum.Şehre inmiş.Evde erkek namına kimseler yokmuş.

 

İçeri buyrun yemek yiyip öyle gidin dedi teyzemiz.

 

Anadolu da erkeksiz eve girilmediğinden ve de muhtarın evde olmamasından dolayı eve girmeye tereddüt ediyoruz.

 

Teşekkür edip araba da bekleyen arkadaşların yanına döndüm.

 

Araç içinde konuştuk.Bu aç halimizle yola devam edecek durum da değildik.Teyzemizden ekmek ve peynir alarak yolda giderken yemeyi kararlaştırdık.Araçtan aşağı indim tekrar.Teyzemiz kapıda bekliyor.

 

-Teyze biz yemek yemeye uğramıştık buraya, ama muhtar yok ya size zahmet vermeyelim.Bize biraz ekmekle peynir verebilir misiniz arabada yemek için.

 

-Hayır ben size ne ekmek ne peynir hatta Allah ın bir bardak suyunu dahi vermem deyince şok oldum. Hiç tahmin etmemiştim böyle söyleyeceğini.

 

-Neden vermiyorsun deyince.

 

-Evladım burası ev değil mi?.Muhtar yoksa evi burada.Buyrun içeri Allah ne vermişse veririz yersiniz,ondan sonra gidersiniz.

 

-Yoksa ben elinize ekmek verip sizi kapıdan dönderip te muhtarın hanımı gelen misafirlerinin eline ekmek verip göndermiş dedirtmem .

 

-Burası ev.Ya buyrun içeri,ya da güle güle yolunuz açık olsun dedi.Arkadaşlarım da duymuşlar dı bu sözleri.Birbirimizin yüzüne baktık.İçeri girmekten başka seçeneğimiz kalmamıştı artık.

 

İndiler geçtik içeri ye.Yakındaki komşularından teyzemize yardıma geldiler.Kısa bir zaman sonra oturduğumuz odanın ortasına kurulan yer sofrasın da ne yoktu ki.Allah neler vermemişti ki muhtarımıza.

 

Mahalli tabiriyle lavaş ekmek,çeçil peynir, salma çay yeterliydi aslında. Yoğurt,yumurta,çökelek,tavuk ve patates kızartması da yanlarında bulunuyordu bunların hatırımda kalanlar .

 

Afiyetle yemeğimizi yeyip ,teşekkürlerimizi ve memnuniyetimizi bildirip ayrıldık.

 

Aradan yıllar geçti.Çok şeyleri unuttuk ama o teyzemizin sözleri hâlâ aklımda,kulaklarım da çınlıyor.

 

Bir gün yolum oralara düşerse tekrar o kapıya uğrayıp peynir ekmek isteyeceğim.Hatta sizlerde aynısını yapabilirsiniz.

 

Teyzemizden çok şey öğrenmiştik.

 

Bize Anadolu kadınını tanıtmıştı.

 

Bize Anadolu anasını tanıtmıştı.

 

Bize erkeğinin itibarını koruyan bir Anadolu kadınını tanıtmıştı.

 

Bize Anadolu misafirperverliğini tanıtmıştı.

 

Teyzemiz yaşıyor mu bilmiyorum.Yaşıyorsa Allah sağlık sıhhat versin.

 

Rahmetli olduysa Allah nur için de yatırsın.

 

İşte size bir Anadolu kadını,işte size bir misafirperverlik öyküsü.

 

Kalın Sağlıcakla.

 

Hüseyin İSPİRLİ

 

Resim:Gölbaşı Köyü/Özcan Yokuş(internetten)